 
California Poppy reserve - Anza
Borrego desert
Met name in het voorjaar is een bezoek
aan de woestijnen van Southern
California van harte aan te
bevelen. Schitterende bestemmingen zijn o.a. de
Anza Borrego (foto boven) ten westen van San
Diego, de Mojave desert met de bloeiende
klaprozen in het California Poppy reserve (rechts)
even ten noorden van de metropool van Los Angeles.
Het gebied leent zich ook uitstekend voor het
maken van een fietstocht door de bergachtige
woestijn.
Dag 1: San Marino-Hesperia (166 km)
Na door familie te zijn
rondgeleid per automobiel lijkt het tijd om ook
eens per fiets wat meer van Southern
California te ontdekken voordat ik weer naar
Nederland terugvlieg. Een fietstocht naar het
Joshua Tree National park is het plan. Uiteraard
vanwege het naar deze fascinerende bomen genoemde
album van U2; een van de beste uit de jaren
tachtig.
Ik laad mijn bepakking
op de fiets en laat het hectische Los Angeles
snel achter me. Doel is eerst de bergachtige
Angeles Crest Highway verder af te fietsen.
Helaas is de 2700 meter hoge bergpas nog
afgesloten vanwege de vele sneeuwval van de
afgelopen maanden. Na een korte klim daal ik aan
de andere kant van het San Gabriël gebergte af
naar het woestijnstadje Palmdale om vervolgens
parallel aan de voet van de besneeuwde bergkammen
oostwaarts te trekken door de vlakke Mojave
woestijn. De temperaturen zijn eind april
bijzonder aangenaam, zo rond de 25 graden. Een
prima fietstemperatuurtje. Rechts van me loopt
een coyote door de prairie. Onderweg zijn er geen
campings en wild kamperen lijkt me dan ook niet
prettig. Vlak voordat de duisternis invalt, vind
ik in Hesperia een kleine camping. Het is mijn
eerste kennismaking met een officiële
Amerikaanse camping. Er zijn totaal geen andere
kampeerders, de sanitaire voorzieningen gebrekkig
en de douche is bovendien ook nog afgesloten! En
dat voor maar liefst 10 bucks!
Dag 2: Hesperia-29
Palms
Via highway "18"
en "247" trek ik verder door het
onherbergzame woestijnlandschap. Het doet me
denken aan mijn tocht door het zuiden van Spanje. Vlakke rechte wegen, aan de
rechterzijde telkens de besneeuwde bergketens van
de San Gabriël- en San Bernardino mountains. In
de verte rode kale rotsen. Prachtig! Verder heb
ik geen problemen met de hitte of bevoorrading
onderweg. Overal zijn er wel benzinepompen met
kleine winkeltjes of wegrestaurants langs de weg
te vinden. Na Yucca Valley fiets ik over de
drukke "62" oostwaarts. Ik zie bij een
afslag naar het Joshua Tree park een kiosk met
leuke T-shirts, maar besluit ze misschien wat
later aan te schaffen. Knott Sky park in 29 Palms
is een even primitieve camping als de vorige,
maar deze kost slechts $7,50.
The
Joshua Tree?
Dag 3: Twenty Nine Palms-Salton Sea
Vanuit 29 Palms, sla ik de weg naar het Joshua
Tree National Park in. De reden om het Joshua
Tree National Park te bezoeken is natuurlijk te
wijten aan U2, een van mijn favoriete bands en
nog altijd hun beste album. Later kom ik te weten
dat de prachtige hoesfoto van Anton Corbijn niet
in dit park maar in Death Valley is genomen!
Ik vul nog even de bidons bij het
visitorcenter, want verderop in het park is er
geen water te krijgen. Wanneer ik een berg af
fiets, zie ik een Frank van Rijn type me tegemoet
komen, omhoog lopend naast een zwaarbeladen fiets
vol jerrycans met water!
Het landschap is ruig en mooi, maar de fraaie
Joshua trees zijn eerder buiten het park te
vinden dan er binnen. Wanneer ik aan de zuidkant
het park weer verlaat rijd ik door een minstens
even zo fraaie canyon naar de groene laagvlakte
van de vruchtbare Salton Sea. Ik besluit te
kamperen aan een van de campings aan de oever van
het zoutmeer, langs een drukke snelweg en
goederenspoorlijn. Opnieuw stelt de camping me
teleur: geen douches, veel muggen en lawaai van
langsdenderende goederentreinen. Het is me
inmiddels duidelijk geworden dat de Amerikaanse
campings meer ingesteld zijn op campers dan op
tenten. Het is al laat wanneer ik arriveer, de
parkrangers zijn al naar huis. Da's weer een
meevaller van $12
|
Dag 4: Salton Sea-Lake Hemet (120 km)
