De volgende dag is het weer
opgeklaard, en met volle bepakking verlaten we
Machico via de ER 108 richting Portela pas. Zoals
gebruikelijk gaat het meteen omhoog met
stijgingspercentages van 10% of meer. Na een
kilometer of 5 slaan we linksaf de ER238 in
richting Santo Antonio da Serra. De weg klimt
hier weer flink omhoog tot een hoogte van 600 m.
Na een korte pauze in Santo da Serra vervolgen we
de klim richting Poiso pas (1400 m) via de Er 202.
Na de pas gaat het nog verder omhoog, zij het
minder steil, richting Pico do Arieiro op 1818 m.
De uitzichten worden naar de top toe steeds
fraaier en op een gegeven moment fietsen we boven
de wolken. Bovenop de Pico do Arieiro verkennen
we alvast een stukje van het wandelpad richting
Pico Ruivo die we een week later hebben gepland.
Na een tijdje dalen we weer af
richting Poiso pas en via Ribeiro Frio (helaas
schiet de Balcoes wandeling erbij in) dalen we
verder af over een hobbelige asfaltweg tot Faial
aan de noordkust. Hier is het opnieuw klimmen
geblazen naar het plateau van Santana, van 0 tot
zo'n 500 m in amper 5 kilometer. Het loopt al
tegen de avond als we na bijna 2400 hoogtemeters
in Santana arriveren. Het eerste hotel dat we
tegenkomen blijkt ook het enigste hotel in het
dorp en is maar voor 1 nacht beschikbaar. We gaan
dus maar op zoek naar een B&B wat we na enig
rondvragen hebben gevonden. De beheerdster van
Casa da Tia Clementina is niet aanwezig en komt
na een telefoontje even later opdagen om ons een
kamer te laten zien. De e voor Madereise
begrippen wat hoge prijs (60 euro per nacht)
wordt goed gemaakt door een zeer ruime kamer en
we hebben het hele pand (met ruime keuken en
riante eetzaal/woonkamer) helemaal voor ons
alleen. Enig minpuntje is de warm
watervoorziening, die alleen in werking treedt
als er een warme kraan in een van de andere
badkamers wordt opengedraaid. ;-)
