Deze zomer zijn Peter & Esther verhuisd naar de Cantal in Frankrijk waar ze een kampeerboerderij hebben gekocht. Een leuk doel om erheen te gaan fietsen. Niet helemaal vanuit huis, maar eerst een stukje met de trein door Duitsland tot Noord-Frankrijk. Het goedkope maandabonnement waarmee je voor 9 euro in de zomermaanden onbeperkt door Duitsland kan reizen op de regionale treinen lijkt aantrekkelijk. De enorme drukte op het spoor is echter ook een dingetje waarmee we rekening moeten houden. We besluiten daarom zo vroeg mogelijk vertrekken met zo min mogelijk te hoeven over te stappen in Duitsland. Plan is de trein van Arnhem via Wesel en Koblenz tot Saarbrücken en daarvandaan een rondje door Frankrijk fietsen. Omdat er naar Arnhem geen treinen rijden, fietsen we vanuit huis naar de grens, om de volgende ochtend een vroege trein in Elten te pakken.
De fietsroute gaat eerst langs het Valleikanaal en dan parallel aan het spoor richting Arnhem. Veel last van treinverkeer hebben we niet want er rijden immers geen treinen vanwege werkzaamheden. Ook rond station Ede-Wageningen zijn er veel omleidingen langs het spoor. De omleiding gaat dwars door de nieuwbouwwijk "Op Enka" op het voormalige fabrieksterrein van de ENKA.
Na een mooie rit door de Veluwe dalen we af naar Arnhem en dan over de dijk langs de IJssel en Neder-Rijn tot Herwen. Na de tenten opgezet te hebben op Camping de Boschhof nog even langs de afhaalchinees in Lobith, waar we een ossenhaas schotel met bami bestellen. We eten in het tuinhuisje van de camping, waar ook een waterkoker is, koelkast en oplaadstekkers. Prima camping!
's Ochtends om een uur of zes wordt het licht en staan we vroeg op. De trein van acht uur uit Elten naar Wesel halen we makkelijk want het is maar een kwartier fietsen naar de treinhalte. Het is gelukkig niet druk in de trein ondanks het supergoedkope ticket van 9 euro. In Wesel stappen we over op de trein naar Koblenz. Ook hier is het (nog) niet druk en nog genoeg plek voor de fietsen. Pas in Duisburg en vooral vanaf Düsseldorf wordt het bijzonder druk. Gelukkig zijn we hier niet overgestapt, want dat zou niet gelukt zijn. De meeste reizigers zijn senioren die een dagje Koblenz lijken te doen. In Koblenz overvolle perrons en lange rijen voor de liften. Gelukkig heeft de trein naar Saarbrücken enige vertraging en halen we die net. Deze trein is gelukkig minder druk en volgt mooie stukken langs de Moesel en Saar rivier.
Na een lange reis bereiken we Saarbrücken, een grauwe industriestad. De liften hier zijn veel te klein, slechts één fiets past er -alleen rechtop- in. We verlaten gauw de stad via een fietspad langs de Saar. Ongemerkt passeren we de Franse grens en doen boodschappen bij een grote Intermarché in Sarreguimines. De camping St. Vit bij Neufgrange is er niet ver vandaan. Het blijkt een enorme uitgestrekt bungalowpark te zijn met een klein tentenveldje met een aantal fietskampeerders helemaal achterin het terrein. De voorzieningen zijn ok, maar erg duur (€28 incl. douche). Morgen richting de Vogezen en de Col du Donon.
Dinsdag 23/8 Neufgrange-Abreschviller (105 km, 1400 hm)
Vandaag weer om zes uur op en even na achten weer op pad. Eerst een kilometer terugfietsen door het uitgestrekte vakantiedorp om de uitgang te bereiken. Na Hambach via brede fietspaden door een verlaten Europôle de Sarreguemines bedrijventerrein waar waarschijnlijk heel wat EU subsidiegeld in rook is opgegaan. Geen hond die hier echt fietst, maar wel wordt uitgelaten. De route die Brouter heeft berekend blijkt al gauw niet logisch via zandpaden en wegen die verboden zijn, dus stippelen we zelf maar wat alternatieven uit. Door een agrarisch gebied gaat het op en af langs kleine dorpjes zonder voorzieningen, met af en toe uitzicht op het Vogezen massief in de verte. Het is Frans vlak, dwz continu klimmen en dalen. Pas als we de Vogezen bereiken, vlakt het af en volgen we een mooi jaagpad langs het Canal de Marne au Rhin met veel sluisjes en rode Bontzandsteenrotsen totdat aan we de klim naar Dabo beginnen. We hebben even een mooi uitzicht op Roche de Dabo met daarop een kerkje. Helaas geen gelegenheid meer om een foto te maken want brouter stuurt ons weer een supersteile shortcut in waar we achteraf makkelijker de hoofdweg hadden kunnen volgen. In Dabo slaan we nog wat proviand in want hierna is er helemaal niks, alleen bos. Bij de plaatselijke camping (die gesloten lijkt) lunchen we en beginnen aan de eerste serieuze col, de Col du Schleif. Het is maar een korte klim en niet al te steil maar ik word helemaal gestoord van de enorme wolken vliegen die rond mijn hoofd cirkelen. Heb dat denk ik al eerder in de Vogezen meegemaakt, elders nooit zo last van gehad. Bovenop de col klimmen we nog wat verder over een redelijk begaanbare Route forestiere des Russes, een gravelweg. Naarmate we langzamer we fietsen, hoe irritanter de vliegen worden. Bij een mul stuk gravel slipt mijn ligfiets onderuit en lig ik plat, gelukkig zonder schade. Als het wat steiler wordt moet ik weer lopen wat de vliegen nog lekkerder vinden. Luddo heeft geen last van die krengen en vindt dat ik me teveel aanstel. Hij wilt verder over de onverharde wegen naar de top van de Donon, maar ik trek dit niet meer. Bij het bereiken van het asfalt wil ik zo snel mogelijk afdalen naar Abreschviller waar een camping ligt. In de afdaling gaan we te hard voor de vliegen dus daar geen last meer. De kleine camping municipal ligt midden in het dorpje, is eenvoudig maar schoon. We hebben een grasveldje met picknick tafel, en opladers naast de tent. Douches zijn gratis en zonder drukknoppen en de prijs is helemaal prima voor maar zeven euro voor ons tweeën. We mogen zelfs kruiden uit de kruidentuin plukken. Kortom heel wat beter dan het saaie vakantiepark van gisteren. Het weer is ook nog prima, niet te heet en zonnig.
Woensdag 24/8 Abreschviller – Corcieux (90 km, 1044 hm)
Om half 9 verlaten we de camping en fietsen een stukje westwaarts over een voie verte fietspad.
Via kleine dorpjes en zeer rustige B-weggetjes parallel aan de Route des Crêtes klimmen we naar het stuwmeer van Pierre Perceé. De uitzichten vallen wat tegen (veel bos) en alleen bij de stuwdam komt de route langs het stuwmeer. We dalen weer af en via de voie verte de la Vallee de la Plaine bereiken we Raon l'Etappe. De route naar Saint Die is vervolgens erg saai, een parallelweg langs een autoweg met veel bebouwing. Het is inmiddels warm, >30 C. Vanuit Saint Die slaan we de D31 in die door een rustiger zijdal in naar Corcieux loopt. Door de bossen is het hier veel aangenamer en koeler, hoewel de D31 nog vrij druk is.
In Corcieux zoeken we een camping op. We bekijken er een (Au Mica) maar die vinden we te druk. Camping le Clos de la Chaume is ook druk maar de kampeerplek lijkt beter. Wel weer een stuk duurder (€26) dan gisteren. Morgen door naar Gérardmer en verder.
Donderdag 25/8 Corcieux-Villersexel (104 km, 935 hm)
Vandaag weer een hete dag en we beginnen meteen met een klim vanuit Corcieux naar de col de Martimpré (796m). De drukke D8 kunnen we vermijden tot de col, door een supersteil binnenweggetje te nemen vanaf Gerbépal. Een onregelmatige klim met max 16%. Het klimmen blijkt prima te gaan met mijn ligfiets, nergens hoeven af te stappen. De korte afdaling moeten we over de drukke weg, maar in Gérardmer zijn er gelukkig fietsstroken. We fietsen langs de geplande camping van gisteren maar die camping blijkt volgeboekt. Gelukkig zijn we gisteren niet doorgefietst. Buiten de stad beginnen we aan de volgende col, een korte maar ook steile klim over een rustig weggetje naar de Col de Sapois (833 m). Daarna afdalend door een mooie omgeving langs voie vertes, fietspaden over oude spoorlijntjes door het dal van de Moezel tot de laatste col van de dag, col du Mont de Fourche (620 m) vanuit Rupt-sur-Moselle. Een 4 km lange maar minder steile col met veel haarspeldbochten naar het plateau de Mille Etangs, een bebost merengebied. Hier wat op en af en daarna afdalen naar Lure. Hier zoeken we een supermarkt maar die blijkt in deze middelgrote stad lastig te vinden. Op het grote industrieterrein fietsen we een grote E.Leclerc hypermarché straal voorbij en fietsen naar het centrum, waar alle supermarkten die op de OSM kaart staan, gesloten blijken te zijn. Toch nog een kruideniertje in het centrum gevonden en daarna nog een uurtje fietsen over een spoorlijn fietspad recht toe rechtaan naar Villersexel. De camping Le Chapeau Chinois is een rustige en goedkope camping (€15). Morgen verder zuidwaarts richting Besançon en de Jura.
Vrijdag 26/8 Villersexel - Champagne sur Loue (99 km 826 hm)
Vanuit Villersexel vervolgen we het fietspad langs de rivier l'Ognon over een voormalig spoorlijntje. Het is bewolkt en minder warm, aangenaam fietsweer. Het fietspad doorsnijdt een heuvelachtige streek a la Zuid-Limburg. Vlak voor Rougemont houdt het fietspad opeens op en steekt de route via een onverhard pad de TGV lijn Rhin-Rhône over, de route is hier duidelijk met de Franse slag afgemaakt. Na Rougemont volgt weer een stukje spoorlijn/fietspad maar houdt ook abrupt op, men is nog bezig met een verlenging van de route.
Via rustige D-wegen en kleinere landbouwwegen fietsen we naar Besançon en komen zelfs knooppuntroutes tegen. Afdalend naar het centrum begint het te druppelen. Als het wat harder begint te regenen schuilen we een tijdje onder een luifel bij een bakker en bestellen er een pizza. Als de buien nog wat langer blijken aan te houden verkassen we naar een betere schuilplek. Eerst een parkje maar daar vinden we niks, dan maar bij een verlaten schoolplein met grote luifel en picknick tafels. Hier kunnen we het wel een tijdje uithouden. Het blijft maar regenen en op de buienradar zien we dat het iets naar het zuiden droger wordt. De buien blijven boven de stad hangen. Na 2 uur wachten wordt het gelukkig iets droger en fietsen we verder. Via de tunnel fluvial de la Citadelle (een fietspad / kanaaltunnel onder de citadel) verlaten we het centrum en volgen de Eurovelo 6 over een mooi fietspad langs de Doubs. De buien trekken ook weer weg en na zessen bereiken we het Departement Jura, waar we op een rustige camping bij Champagne-sur-Loue de tenten opzetten. Morgen weer verder naar het zuiden door de Jura.
Zaterdag 27/8 Champagne-sur-Loue - Louhans (103 km 882 hm)
Vanochtend is het nog mistig als we vertrekken. We fietsen naar het zuiden via Mouchard naar het leuke stadje Arbois. Vanuit Arbois klimmen we geleidelijk omhoog naar de Cirque-du-Fer à Cheval via de Reculée des Planches, een fraaie rotsformatie waar de D469 langs slingert. Het is vrij druk op de weg. We verlaten de drukke weg na de indrukwekkende rotsformaties en klimmen verder omhoog over een route forestiere, een slecht geasfalteerd bosweggetje door het Forêt de Arbois. Het asfalt wordt gravel als we bovenop het plateau zijn aangekomen. Ten zuiden van Poligny fietsen we langs de rand van een aantal canyons die de rivier de Seille in het karstplateu heeft afgesleten.
Eerst werpen we een blik op de Cirque de Ladoye en daarna fietsen we langs de twee uitzichtpunten van Cirque de Baume. Die zijn het indrukwekkendst, met uitzicht op het dorp Baume-les-Messieurs dat onderin het kloofdal is gelegen. De verwachtte verkeersdrukte op de D471 richting Lons-le-Saunier valt reuze mee en we fietsen dwars door de niet al te interessante stad. In het centrum zien we zowaar nog een andere Challenge ligfiets (Chamsin) geparkeerd staan. Via brede fietspaden die weer over oude spoorlijntjes zijn aangelegd, bereiken we Louhans waar we naast het voetbalstadion kamperen op de prima en weer erg goedkope (€11) gemeentecamping. Morgen verder richting Mâcon.
Zondag 28/8 Louhans – Lamure sur Azergues (120 km 968 hm)
's Ochtends fietsen we even een stukje terug het dorp in om boodschappen te doen, want zondag zijn de meeste winkels gesloten. Langs de rivier de Seille fietsen we het dorp weer uit over een voie verte fietspad. In Branges verlaten we de toch wel saaie voie verte en steken we de Seille over. Over de rustige D167 gaat de route zuidwaarts richting Mâcon. Hoewel de route vrij vlak is, gaat het toch nog veel op en af. Onderweg belanden we in een wielerkoers en passeren we leuke stadjes als Romenay. Kortom, geen al te saaie rit en we kunnen weer eens lekker doorfietsen in tegenstelling tot de toch wel saaie fietspaden over voormalige spoorlijntjes waar je vrij weinig zicht hebt op de omgeving (veel begroeiing van struiken en bomen of diep ingesneden in het landschap). Ook dorpjes worden vaak vermeden, maar het meest irritant zijn de talloze hekjes waar je omheen moet slalommen. In de plaatsing van hekjes zijn de Fransen compleet doorgeslagen, ze staan zelfs op kruisingen van veldwegen! Tegen de middag bereiken we na 60 km Mâcon. We besluiten niet direct de heuvels in te fietsen, maar nog verder langs de Saône af te zakken, zo stellen we het klimwerk wat uit. Het fietspad langs de Saône blijkt een onverharde gravelweg die deels is afgesloten, dus we nemen wat andere binnenweggetjes. Bij Thoissey steken we de Saône over en fietsen bij Belleville de heuvels van de Beaujolais streek in. Eerst volgen we weer een voie verte (du Beaujolais) en richting Quincié-en-Beaujolais is het weer klimmen geblazen tussen de wijngaarden richting de col de Croix de Marchampt. Een 6 km lange, niet al te steile (5%) klim, maar door de hete etappe in het laagland zijn we al redelijk gaar gestoofd met al ruim 100 km op de teller. Na een afdaling van 9 km bereiken we om 18.00 de camping in Lamure. Meer een bungalowpark voor arbeidsmigranten die in de druivenpluk werken en met busladingen vol worden gehaald en gebracht. Geen idee waar die allemaal op deze kleine camping moeten verblijven...? De voorzieningen voor kampeerders zijn ook niet om over naar huis te schrijven, lauwe douches en geen wifi, kortom geen aanrader. Morgen verder westwaarts, richting de Auvergne.
Maandag 29/8 Lamure sur Azergues - Saint Thurin (88 km 1314 hm)
Heuvelrit met veel colletjes. Alleen de eerste heeft een naam, de Col de la Cambuse (7 km a 4%). Vanuit Lamure sur Azergues fietsen we eerst zuidwaarts over een drukke D385. Een paar km buiten het dorp doen we boodschappen bij de Intermarché en slaan daarna een weggetje in die via Grandris naar de col leidt. Deze col is gelukkig niet zo zwaar en het is nog koel in de ochtend. Daarna dalen we af naar Amplepuis waarna een volgend heuvelje volgt over een klein weggetje naar St. Claude. Daarna weer dalen tot St Symphorien en vervolgens weer 7 km klimmen naar Neulise. Die laatste twee cols zijn weer wat lastiger vanwege de hitte. Na in Neulise te hebben gelunched dalen we af naar de Gorges de la Loire. Na St. Georges verder westwaarts over een kaarsrechte weg naar St Germain Laval waar we weer in een wielerkoers (Grand Prix de Pommiers-en-Forez) belanden. In deze regio wordt veel gefietst en toch zien je opvallend genoeg veel minder e-bikes dan in Nederland of Duitsland. Ook geen makkelijke voie vertes meer, dus je moet wel van klimmen houden in deze streek.
In St Germain-Laval is het nog te vroeg om te stoppen, dus we gaan alvast een deel van de geplande rit voor morgen doen. Die begint weer met een 7 km lange klim tot 700m naar Saint-Martin-la-Sauveté. Door de hitte kom ik de man met de hamer tegen en kan Luddo eindelijk zijn puntjes sprokkelen voor het bergklassement. We dalen tenslotte af naar St. Thurin, waar een camping municipal ligt. Er is nog geen beheerder en douches met muntjes, dus dat wordt een koude douche. De camping is vrijwel verlaten maar verder wel ok, prima grasveldje, helaas wel weer veel vliegen. We koken daarom in het sanitairhok en rekenen later af wanneer de madame geld komt innen. De schade valt mee, met €5,90 de goedkoopste camping tot nog toe! Morgen verder westwaarts, er worden buien verwacht later in de middag, dus vroeg een camping opzoeken.
De dag begint regenachtig, tussen de buien door snel de tent inpakken en door de lichte regen fietsen we naar Noiretable langs een niet al te drukke D1089. Na een stop bij de bakker fietsen we verder omhoog tot een col van 948m, een niet al te lastige klim door een mooie beboste streek van het regionale natuurpark Livradois-Forez. De regen is inmiddels gestopt, alleen de vliegen zijn weer present, gelukkig niet zo erg als in de Vogezen. Na een mooie afdaling met uitzicht op de vulkanen van de Auvergne pauzeren we in Vollore, waar we de natte tenten en was kunnen drogen op een mooie overdekte picknickplaats. De openbare toiletten in de dorpjes zijn meestal schoon, en met wc bril en wc papier luxer dan op menig kampeerterrein. Verder vind ik er bij toeval een slangenklemmetje waarmee ik mijn voorderrailleur die telkens omlaag zakt kan fixen (kon alleen het kleinste voorblad gebruiken). Het zware deel van de etappe zit erop, via Courpierre is het vooral afdalend tot Billom over mooie kleine weggetjes. Onderweg wel dreigende onweerswolken maar afgezien van een klein buitje blijft het gelukkig droog. Voor de geplande camping in Billom is het nog te vroeg om te stoppen dus fietsen we nog een stuk verder richting Clermont-Ferrand. De wegen worden nu een stuk drukker maar gelukkig ook voorzien van fietsstroken. Via Cournon d' Auvergne bereiken we de camping le Clos Auroy in Orcet. Van een Nederlandse eigenaar, wat duurder (€25) maar ook luxer dan de vorige camping. De voorspelde buien blijven gelukkig weg. Morgen verder richting Mont-Dore.
Woensdag 31/8 Orcet-LaTour d'Auvergne (61 km, 1454 hm)
Mooie rit door de Auvergne, hoogt(st)e punt tot nu toe!
Vanuit Orcet over drukke wegen naar Tallende en St. Saturnin. We wijken daar van de geplande route af die over te drukke D-wegen voert, en kiezen voor de kleinere binnenwegen. Blijkt een prima en rustige route. Een steil weggetje, de D119 klimt naar Olloix. Via de D74 over glooiende wegen naar le Vernet. Onderweg zien we nog even de Puy de Dôme. Via een steil gravelweggetje waar ik moet afstappen bereiken we de D5 richting Murol, maar we verlaten die weg gauw door een wederom steil zijweggetje naar de col de la Croix Morand (1401m) te nemen. Uiteindelijk komen we toch uit op de D996 naar Mont-Dore maar die weg blijkt erg rustig. De klim is ook erg geleidelijk en niet steil en met mooie uitzichten op de Puy de Sancy. Bovenop de pas is het een stuk drukker. Via een korte steile afdaling komen we in Mont-Dore, een leuk toeristisch stadje. We hadden hier een camping gepland maar het is nog te vroeg dus we fietsen nog een stuk verder. Via een supersteil weggetje de stad uit. Deze D645 vlakt na een paar km weer af en voert door een bosrijk gebied tot 1245m hoogte. Daarna volgt een mooie afdaling naar La Tour d'Auvergne waar we een kleine maar fijne Camping la Vallée aantreffen (ook niet duur €12). De huisgemaakte pizza's schijnen erg lekker te zijn, maar zijn helaas alleen vanaf vrijdag op het menu. De hamburger met rundvlees uit de regio smaakt anders ook prima. Morgen verder richting de voet van de Puy Mary, die we al hebben zien liggen in de verte.
Donderdag 1/9 La Tour d'Auvergne - Murat (79 km 1255 hm)
We verlaten het gebied van de Puy de Sancy via de D203 langs St. Donat. Een leuk dorpje met een mooi kerkje. Vervolgens via kleine weggetjes zuidwaarts tot de Gorges de la Rhue en langs de Rhue oostwaarts tot Condat. We zijn inmiddels in de Cantal. In Condat twijfelen we of we nog de Puy Mary op willen fietsen via de Col de Serre. Dat blijkt met het oog op de weersvoorspellingen te hoog gegrepen, dus fietsen we rechtstreeks naar Murat. Na St. Bonnet passeren we een mooi spoorviaduct. Vanwege wegwerkzaamheden houdt de D-16 op en moeten we een stuk terug. We dachten er wel langs te kunnen vanwege een bordje “velorail acces possible”. Die velorail blijkt echter geen spoorfietspad, maar een draisine (fietstrein) over het spoor te zijn.
We fietsen via de Col d'Entremont met mooie uitzichten op het Puy Mary massief over de D3 naar Murat. Gelukkig blijkt deze 'snelweg' niet al te druk en de weg stijgt heel geleidelijk. Na een snelle afdaling komen we in Murat, met het bekende beeld van de Notre Dame de Haut Auvergne op een hoge rots boven het dorp. De camping municipal lijkt gesloten te zijn maar er zijn nog andere kampeerders en er is geen beheerder aanwezig (self-service aan de poort). De voorzieningen zijn prima, terwijl het onweer losbarst kunnen we in de recreatiezaal koken.
Vanochtend willen we vóór de voorspelde onweersbuien naar St. Flour fietsen waar we met Peter hebben afgesproken, die een stukje ons tegemoet wil gaan fietsen. Een eindje buiten Murat blijft het inderdaad droog maar al gauw begint het te regenen. Naarmate we St. Flour naderen begint het harder te regenen en na anderhalfuur bereiken we natgeregend de pub waar Peter ook net is gearriveerd uit Pouzols. Na een koffiestop halen we wat zoete broodjes en is het weer zowaar opgeklaard als we aan het laatste stuk naar Pouzols beginnen. Via een klein, mooi maar steil binnenweggetje via Saint Georges vermijden we de drukke wegen rond St Flour en dalen af naar het Truyère stuwmeer en de fraaie Viaduc de Garabit, ontworpen door Gustave Eiffel. Hierna is het nog een stukje klimmen tot het huis van Peter en Esther in Pouzols, waar we dit weekend in de gîte kunnen overnachten. Aanvankelijk was het plan om op hun kampeerterrein La Source de Vie de tenten op te slaan, maar gezien de stevige onweersbuien blijkt een echt bed geen verkeerde keus.
Peter maakt voor ons een stevig ontbijt van pannenkoeken want er wacht een zware bergetappe. Iets voor negenen verlaten we Pouzols en Peter zal ons vergezellen tot de eerste klim, le Portus d' Auzenc, zo'n 27 km verder. Eerst dalen we af naar het stuwmeer. Omdat mijn Avid BB7 mechanische schijfrem kuren vertoonde, heb ik een Shimano XT hydraulische schijfrem over kunnen nemen van Peter's oude MTB en dat merk je direct, remt vele malen beter!
Viaduc de Garabit is nog deels in nevelen gehuld, het blijft indrukwekkend, iedere keer weer. We klimmen verder onder het viaduct door. Peter bedient de GoPro en maakt veel filmpjes van ons. Hij moet zijn tempo aan ons slakkengangetje aanpassen en kan nu meer genieten van de omgeving.
We fietsen verder naar Ruynes-en-Margeride, waar nog een boulangerie open is. Via de D4 klimmen we verder, geleidelijk omhoog tot zo'n 1345m. Daar eten we wat koffiebroodjes en nemen afscheid van Peter, die weer naar huis afdaalt. Wij dalen ook af, richting Saugues waar we een korter maar steiler klimmetje over moeten om in de gorges de Allier te komen. Het dorpje Monistrol d'Allier is fraai tussen de basaltrotsen gelegen. Na de lunch klimmen we uit de kloof. De klim is ruim 10 km lang en door de hitte en gebrek aan schaduw is dit de zwaarste klim van de dag. De afdaling vergoedt veel, prachtige 360 graden uitzichten op de bergen van de Ardèche. Na een snelle afdaling over een brede strak geasfalteerde en rustige weg bereiken we het fraaie stadje le Puy-en-Velay, waar we kamperen recht tegenover de St. Michaelrots met bovenop een kerk. De stadscamping is vrij druk maar goedkoop (€12) en op loopafstand van het centrum. We maken 's avonds een mooie wandeling door het centrum en eten pizza bij Embellie. De zalmpizza valt tegen maar de calzone is wel lekker en goed gevuld. Morgen weer verder naar het oosten via de bron van de Loire.
Maandag 5/9 Le Puy en Velay – Saint Fortunat sur Eyrieux (108 km 1233 hm)
We vertrekken om half 9 vanaf de camping, doen wat boodschappen bij de Super-U om de hoek en verlaten de stad via vrijliggende fietspaden. We fietsen langs de Loire naar Coubon en trekken verder zuidoostwaarts richting Mont Gerbier de Jonc, de bron van de Loire. De klim is zo'n 30 km lang tot een hoogvlakte van 1400m hoog, loopt zeer geleidelijk over brede rustige wegen. Alleen de harde tegenwind maakt het wat zwaarder. Tegen 15u bereiken we Mont Gerbier de Jonc en beginnen we aan een hele lange fraaie afdaling door het ruige berglandschap van de Ardèche, door smalle bergkloven en diepe ravijnen. We moeten ook nog even schuilen voor een onweersbuitje, maar die duurt gelukkig maar kort. Het laatste stuk langs de Eyrieux volgen we weer een voie verte, La Dolce Via, een voormalig spoorlijntje. Deze is deels gravel en nogal modderig vanwege de vele buien. We kamperen op de camping van Saint Fortunat. Een kleine, schone rustige camping met in het voormalige stationsgebouw het sanitair. Morgen verder richting Vercors.
Dinsdag 6/9 Saint Fortunat – Saint Jean en Royans (90 km 1338 hm)
Vandaag besluiten we niet naar Die te fietsen om morgen de Vercors in te trekken, maar meteen vandaag de Vercors te doen ivm de te verwachten buien. Vanuit de camping dalen we langs de hoofdweg naar het Rhônedal, dat gaat wat sneller dan via onverharde Dolce Via fietsroute.
We steken de Rhône over via een mooie smalle brug bij La Voulte, en proberen de hoofdweg oostwaarts te vermijden. De kleinere binnenwegen gaan echter steil omhoog bij Livron, zodat we maar weer de hoofdwegen volgen. Bij Allex slaan we de D125 in die via Montoison en Montmeyran NO-waarts loopt richting het Vercors gebergte. Deze binnenweggetjes zijn gemeen steil, veel op en af. Bij Peyrus beginnen we aan de Col des Limouches, 11 km lang en 6% steil, niet al te lastig maar het "vlakke" Rhonedal heeft al veel energie gekost. De col is niet al te lastig en om 16u bereiken we de top. Via een zeer afraaie afdaling door de Vercors bereiken we voor 17u de camping municipal in Saint-Jean-en-Royans. Morgen verder door de mooie Vercors.
Woensdag 7/9 St. Jean en Royans – Saint Laurent du Pont (88 km 1453 hm)
Vandaag weer een fraaie rit door de Vercors. Via het mooi gelegen Pont-en-Royans klimmen we het Vercors massief in langs de Gorges de la Bourne. Een heel mooie canyon, de weg was veel minder druk dan ik me kon herinneren van een vorige fietstocht. Na Rencurel klimmen we verder omhoog naar de col de Romeyère. Vanaf Pont-en-Royans zo'n 20 km klimmen a 4%. Na de pas dalen we af via de Écouges canyon, die best wel in de categorie meest gevaarlijke wegen van Frankrijk past, wat een indrukwekkende canyon. Eerst moeten we nog door de tunnel. Met angst en beven al dagenlang naar uitgekeken maar gelukkig is deze nu verlicht en zonder tegenliggers. Daarna dalen we af langs de diepe ravijnen van de Écouges. Een erg steile, smalle en bochtige weg, die gelukkig goed geasfalteerd is en nagenoeg verkeersarm. Door rotsblokken op de weg is het goed uitkijken geblazen. Ben erg blij met Peters schijfrem! Na een spectaculaire afdaling fietsen we kilometerslang langs de Isère rivier over een saai fietspad. Het naderende onweer zit ons op de hielen en we hebben om 15u nog steeds niet gelunched. Picknickbankjes zijn we niet tegengekomen langs dit fietspad. Wel veel fietsers met bepakking en zelfs eentje op een (Azub?) ligfiets. Als we het fietspad willen verlaten komen we eindelijk een picknickplaats tegen. Na de lunch fietsen we nog een paar km door tot Voreppe waar we het Chartreuse gebergte intrekken. Het onweer komt steeds dichterbij en we moeten nog een col over tot de volgende camping. De weg naar Col de la Placette is erg druk (avondspits) en de klim nog vrij lastig. In de afdaling begint het te druppelen maar de regen zet niet door als we over een vreselijk drukke D520 Saint-Laurent-du-Pont bereiken.
Achteraf zou het beter zijn de fietsroute ten westen van deze weg te volgen, maar het onweer zat op op de hielen en we wilden zo snel mogelijk de camping bereiken. Camping les Berges du Guiers blijkt verder een prima camping municipale. Morgen verder door de Chartreuse over hopelijk minder drukke wegen.
Donderdag 8/9 Saint Laurent du Pont - Seyssel (84 km 671 hm)
Vannacht hevige onweersbuien met veel regen, maar we hebben het gelukkig droog gehouden. 's Ochtends is het weer helemaal opgeklaard. Op de camping staat ook een stel uit Nieuw Zeeland die van Amsterdam naar Barcelona fietsen, zelfs Amersfoort werd genoemd en geprezen. We doen eerst boodschappen bij de plaatselijke Intermarché en laten de drukke wegen nu zoveel mogelijk links liggen. We passeren de camping in Entre-deux-Guiers waar we op een vorige fietstocht verbleven en na Les Echelles volgen we de D921 noordwaarts. Deze klimt geleidelijk door het mooie landschap van de Chartreuse. We zien veel fietsers, meeste op racefietsen zonder ondersteuning, later veel meer e-bikers. De D-weg wordt drukker rond het Lac d'Aiguebelette. Het is hier veel toeristischer, met veel campings. Via Novalaise bereiken we Yenne, een leuk stadje. Hier zou onze geplande rit eindigen, maar aangezien we wat sneller fietsen dan gepland (het is pas 13u) kunnen we nog een stukje verder fietsen. De route is nu veel vlakker en we volgen de Rhône over de Via Rhona fietsroute. Heel veel fietsers hier, vnl op e-bikes. Langs de imposante Grand Colombier bereiken we Seyssel waar we een camping opzoeken. Er zijn er twee, Camping International ligt iets boven Seyssel, dus we moeten nog een steil klimmetje op. De camping is erg rustig en verder prima. Morgen wordt weer een lastiger rit met een lange klim naar de Jura, doel is Les Rousses.
We vervolgen weer de Via Rhona fietsroute noordwaarts over rustige D-wegen. We komen hier weer veel fietsers met bepakking tegen, een populaire fietsroute. De route stijgt geleidelijk naar zo'n 500m. Rond Bellegarde verlaten we de fietsroute die verder oostwaarts gaat richting Genève en belanden we op drukkere wegen. Bij Eloise kunnen we de drukke weg voor een deel vermijden via een mooi binnenweggetje, maar om in en uit Bellegarde te komen moeten we wel door de verkeersdrukte. Daarna volgen we een rustige D991 noordwaarts door de Haut-Jura, de weg klimt geleidelijk naar een hoogvlakte van zo'n 1000m. In Chezery-Forens hadden we een camping gepland, maar we liggen nog steeds een halve dag voor op schema dus fietsen we verder richting Les Rousses. Na Mijoux worden de wegen weer wat drukker dus slaan we een leuk binnenweggetje in die parallel aan de hoofdweg loopt. Les Rousses laten we links liggen ivm de verkeersdrukte op de N5. Een fietsroute die afdaalt via Premanon naar Morez lijkt een veel beter alternatief. Route barrée staat er echter aan het begin van de afdaling, maar die omleiding negeren we en dalen toch af. Aan een tegemoetkomende fietser vragen we of we er door kunnen. 'Min of meer wel' is het geruststellende antwoord. Na een lange snelle afdaling komen we de wegblokkade tegen. We lopen om de bulldozers heen maar een van de wegwerkers stuurt ons terug naar boven. Het stuk waar men bezig is, is maar een tiental meters dus zijn advies negeren we en lopen stug door langs de tegensputterende wegwerkers en klimmen weer op de fiets. Even verderop belanden we in de drukte van Morez en fietsen over een smalle en zeer drukke N5 naar het hoger gelegen Morbier waar we een goedkope (€10) camping vinden. Het is tot dan toe droog gebleven maar 's avonds vallen er weer zware buien.
Vannacht heeft het continu geregend en het wordt pas droog na half tien vanochtend, dus vrij laat van start. We laten de drukke wegen gelukkig links liggen en fietsen via de D18A een bosweggetje door het Forêt du Mont Noir richting Pontarlier. Het is erg fris (11 C) dus de jasjes moeten aan, dit is de koudste streek van Frankrijk en dat merk je. De route klimt wat tot zo'n 1100m tot Mouthe, de bron van de Doubs en daalt daarna voornamelijk tot Pontarlier. Met wind mee maken we zo aardig wat kilometers. We zijn al bij Mouthe voor twaalven, de geplande stop voor vandaag, dus lopen weer een halve dag voor op het schema. Vlak voor Pontarlier moeten we nog een stukje over een zeer drukke en smalle N57. We fietsen dwars door het gezellig drukke centrum en verlaten Pontarlier over de voie verte Le Chemin du Train, een 20km lang fietspad naar Gilley over een voormalig spoortracé. Deze is voor de verandering niet saai. Vaak hoog boven het dal met mooie uitzichten, soms ingesneden door de rotsen, een erg leuke fietsroute. Na Gilley worden we achtervolgd door donkere wolkenluchten maar afgezien een spatje regen houden we het droog. Na een kort klimmetje dalen we af naar Morteau en kamperen op de camping die aan de rand van het centrum is gelegen aan de Doubs. 's Avonds lopen we naar het niet al te levendige centrum en eten bij de bistro La Bousse. Luddo bestelt forel, maar krijgt een soort fish & chips, ik bestel een Raclette burger (hamburger met een plakje Morbier kaas). Eenvoudig, maar smaakt verder prima en werd snel opgediend. Morgen de Zwitserse Jura in.
Zondag 11/9 Morteau – Delémont, Zwitserland (95 km 1263 hm)
Vanochtend hangt er een dichte mist boven de camping en is het vrij koud. Alle laagjes gaan nu aan als we op de fiets stappen. Eerst boodschappen doen in het dorp, de Intermarché blijkt gesloten maar de Casino in de buurt is open. We fietsen verder richting Zwitserse grens langs de D461 die nu gelukkig rustig is. Even buiten Morteau trekt de mist op en wordt het zonnig, de lange broek, trui en jas kunnen weer uit. Nog even langs de bakker in Villers-le-Lac en dan steken we de (onbewaakte) Zwitserse grens over bij les Brenets. Hier klimmen we via een steil weggetje het dal uit. Via de bewegwijzerde mtb route 3 fietsen we door de Gorges du Doubs naar de Saut du Doubs. Door de droogte blijkt deze waterval maar een zielig stroomversnellinkje. Het asfalt houdt hier op en over een ruig gravelpad fietsen we verder omhoog. Na enkele tunneltjes komt de route weer op een smal en zeer steil asfaltweggetje dat naar een plateau van 1000m hoogte voert iets boven La Chaux de Fonds. Dan dalen we weer af over een wat bredere weg met veel haarspeldbochten helemaal tot aan de Doubs om vervolgens weer uit het dal te klimmen via een smal en supersteil weggetje met percentages van 10-15% De Wizard blijkt dit prima te kunnen verteren, klimmen gaat me nu veel beter af dan vorig jaar. Ik dacht dat het vooral door de SPD schoenen lag die ik vorig jaar thuisliet*.
Luddo heeft het een stuk zwaarder door zijn zwaardere bepakking en klaagt over zuigende Almotion banden die meer weerstand bieden. Als we bovenop het plateau aankomen, volgt een leuke en uitstekend bewegwijzerde fietsroute door de Alpenweides. Het is lekker weer en gezellige belletjes van de grazende koeien. Wat is het in Zwitserland toch weer mooi fietsen, toch wel weer anders dan Frankrijk. Af en toe moeten we wel hekjes open en dicht doen om door de weides te fietsen. Het is al in de namiddag als we aan de afdaling naar Delémont beginnen. We passeren nog een fraaie kloof, de Gorges du Pichoux. De fietsroute loopt hierna parallel aan een spoorlijntje tot Delémont. Even voor Delémont bereiken we de camping, een wat saaie ongezellige camping vol sleurhutten. De voorzieningen zijn verder ok, de prijs waarschijnlijk stevig, maar dat merken we morgenochtend pas want vandaag kunnen we nog niet afrekenen. Morgen de laatste rit naat Basel. Dan is het plan een Franse trein te pakken naar Straatsburg en dan bij een Duits station (Appenweier) te kamperen om overmorgen weer verder te treinen naar huis.
*Na thuiskomst ben ik er pas achtergekomen dat de achterdemper die ik voor vertrek had omgewisseld voor m'n oude demper, een veel grotere invloed heeft gehad op het stuurgedrag. De (nieuwere) Cane Creek demper was namelijk lek en eigenlijk ook te kort. Daarom uit voorzorg mijn oude demper met stalen veer weer gemonteerd. Deze blijkt iets langer wat een stabieler stuurgedrag oplevert, m.n. bij lagere klimsnelheden van groot belang.
Vanochtend erg fris en mistig, 6 C. De prijs van de camping valt inderdaad niet mee, €40, 3x zo duur als een gemiddelde camping municipal in Frankrijk! Via fietsroute 23 fietsen we naar Basel, vaak langs het spoor via kleine weggetjes, soms over een fietsstrook langs een drukke N-weg. In Basel SBB Bahnhof trekken we bij een TER automaat van de Franse spoorwegen 2 enkeltjes Straatsburg (€54). Fietsen kunnen gratis mee. De trein van 12:12 staat al op het punt te vertrekken en de wagons hebben een hoge instap dus moeten de fietsen de trein ingetild worden (zonder tassen). Bovendien zijn de fietsplaatsen krap en moeten ze verticaal opgehangen worden aan haken, ook niet zo handig dus. De reis verloopt verder snel met weinig stops met mooie uitzichten op de Vogezen. Mondkapjes zijn aangeraden maar bijna niemand die ze draagt.
Om 13u40 komen we aan Straatsburg. De verkeersdrukte in het centrum valt reuze mee en er zijn veel fietspaden. We verkennen lopend/fietsend de oude fraaie binnenstad en fietsen daarna richting Kehl, Duitsland waar we bij het station een Quer-Durchs-Land ticket en 2 fietstickets voor morgen uit de automaat halen (€61). Daarna fietsen we naar het dorpje Sand waar we de tenten opslaan op een kleine camping. Morgen vanuit Appenweier per trein huiswaarts.
Van Appenweier met overstap in Karlsruhe (1) - Neustadt a.d. Weibstrasse (2) - Kaiserslautern (3) - Koblenz (4) - Oberhausen (5) - Arnhem (6) en dan verder per NS naar Utrecht en Amersfoort.
's Ochtends verlaten we de camping iets na achten. Het is maar een klein stukje fietsen naar het station in Appenweier en we hebben nog wat tijd om bij de plaatselijke Edeka proviand in te slaan voor onderweg. Op het station gelukkig geen gedoe met liften en de treinen hebben een gelijkvloerse instap. De treinreis loopt verder voorspoedig en volgt een iets andere route dan we gewend zijn, niet door het saaie Rijndal maar door Pfalz en de Hunsrück tot Koblenz. Het is zeer rustig in de treinen in vergelijking met de treinen op de heenreis (want geen 9 euro tickets meer).
In Koblenz volgt nog een knelpunt bij de liften waar veel fietsers naar boven willen waaronder twee zeer zware e-bikers waarmee de lift problemen heeft. Gelukkig hebben we ruim de tijd voor de overstap naar Wesel. Op weg naar Wesel wel bijna de trein uitgezet door de Corona Polizei (3 man sterk). Ik had mijn Vive le velo masker niet goed over mijn neus en Luddo was helemaal fout bezig met zijn Batik doekje. Hij werd vriendelijk doch dringend verzocht een FFP2 masker op te zetten. Geen woord over de mijne, die zag er waarschijnlijk goed genoeg uit want lichtblauw ;-)
Zoals gewoonlijk stappen we in Oberhausen over op de trein naar Arnhem: zelfde perron, geen gedoe met te kleine liften als in Düsseldorf. Deze trein is weer erg druk en heel weinig ruimte voor de fiets. In Arnhem kunnen we snel overstappen om voor zonsondergang weer thuis te zijn.
