Eng >

Vanuit Hafslo zijn er twee mogelijkheden om Skjolden te bereiken. De route langs de oostelijke oever van het Lusterfjord heeft veel voordelen: korter, rustiger, geen stijgingen, èn bovendien gaat de weg gaat langs het beroemde Stavkirke van Urnes. Ook de hoge waterval Feigumfossen ligt aan deze oever, doch schijnt echter weer van de overkant beter te zien zijn.

Het regenachtige weer houdt echter nog geruime tijd aan, waardoor 30 km lange klim (vanaf zeenivo!) naar de Jotunheimen (1440 m) geen pretje is. Gelukkig zijn vanaf Turtagro (900 m.o.h) regelmatig berghotels te vinden, waar eenvoudige doch voedzame maaltijden worden verstrekt. In de buurt van Krossbu (1440 m) kampeer ik aan een beekje tussen de sneeuwvelden. Het wordt zowaar droog en zonnig, maar warm is het hier allerminst (5 C).

Urnes

Jotunheimen

Dinsdag 10 augustus

Vandaag gaat de route voornamelijk dalend door het bewolkte Bøverdal, met helaas weinig zicht op de besneeuwde toppen van Noorwegens hoogste bergen. Onderweg passeer ik de prachtig gerestaureerde herenboerderij Elveseter. In Lom (met beroemde Stavkirke) klaart het weer op. Via halfverharde binnenwegen (redelijk alternatief voor de drukke rijksweg 15) kom ik uiteindelijk na 113 km op de camping te Otta.

Stavkirke in Vagamo

Stavkirke van Lom

Woensdag 11 augustus

Het Ottadal is volgens de statistieken één van de droogste plekjes van Europa. De gehele nacht en ochtend heeft het hier echter geruime tijd geregend. Intussen blijkt zich onder de tent een verontrustende hoeveelheid water te hebben verzameld. Via de hoekpunten en door het grondzeil sijpelt het water zelfs in de tent. Er zit niets anders op alle spullen plus de binnentent alvast in te pakken en te wachten op een droge periode. Gelukkig houdt het aan 't eind van de ochtend (eventjes) op met regenen. De route gaat zuidwaarts, richting Lillehammer. Bij Vinstra wordt de drukke E6 verlaten en klimt de weg naar de hoogvlakte van Golå, het land van Peer Gynt. Halverwege de onverharde Peer Gynt Veien, volg ik een fietsroute, die echter naar de middle of nowhere leidt. Hier kan echter overal ongestoord gekampeerd worden. Aan water is hier zeker geen tekort. Het leek me verstandig het bruinachtige water (vanwege het hoogveen) echter voor consumptie te koken, vanwege de vele schapen die hier rondlopen.

Golå

Donderdag 12 augustus

Na een stukje terug te hebben gereden, vervolg ik de Peer Gynt Veien. Het is koud en miezerig weer. In de afdaling door het Gausdal houdt het op met zachtjes te regenen. Tot aan Lillehammer, 77 km verder, regent het pijpestelen. Het budgethotel in dit Olympisch dorp blijkt voor menig natgeregende fietskampeerder een uitstekend alternatief. 's Avonds klaart het weer op.

Peer Gynt Veien

Na het vervangen van twee tot op het bot afgesleten remblokjes en het smeren van de ketting vervolg ik mijn weg naar Hamar. In Hamar wordt een bezoekje aan de Vikingskipet zeker niet vermeden.

De prachtige weg langs het Mjosa meer eindigt in Minnesund. Het laatste stukje gaat parallel aan de E6, waar een grote stroom auto's vanuit Oslo op weg is naar de vakantie- of weekend bestemming.

Vikingskipet van Hamar

Vanuit Minnesund is het nog een kleine 90 km naar Oslo. De rit gaat door een glooiend akkerlandschap, dat soms aan Toscane doet denken. In Oslo gekomen, is het niet meer duidelijk welke richting naar het centrum gaat. Uiteindelijk bereik ik over afschuwelijk drukke autowegen met fly-overs de camping op de Ekeberg. De camping is echter schitterend gelegen bovenop de Ekeberg met een *** panorama over de stad. Te voet verken ik verder 'downtown'. Lydia & Ståle wonen niet ver van het centrum, maar zijn helaas niet thuis.

Oslo

Rustdag, althans geen fietsdag. De zondag wordt nuttig besteed aan sight-seeing door Oslo. Allereerst te voet naar de Akershus vesting. Vandaaruit langs het Koninklijk paleis naar het beeldenpark van Vigeland. Tenslotte een bezoek aan schiereiland Bygdøy, waar veel musea zijn te vinden, o.a. het openluchtmuseum.

beeldenpark van Vigeland

De laatste etappe door Noorwegen gaat door de streek Ostfold. Gelukkig is de camping in het zuiden van de stad gelegen, zodat het vrij eenvoudig is uit de stad te komen. Het landschap ten zuiden van Oslo is niet zo spectaculair: glooiende akkers, afgewisseld met bossen en meren. In de vestingstad Halden blijkt de camping fraai boven op een heuvel naast een kasteel te liggen.

Halden

Voor ik er erg in heb, fiets ik Zweden binnen. Hetzelfde landschap zet zich voort: veel bossen en meren, afgewisseld met akkers en weilanden. Na zo'n 80 km over verkeersarme wegen beland ik op de drukke autoweg E6. Een alternatieve route is er helaas niet. Toch is het fietsen niet onaangenaam: brede vluchtstrook, perfekt asfalt, vlak parcours en de rugwind. De kilometers vliegen voorbij Göteborg nadert met rasse schreden. Voorbij Munkedal is het uit met de pret.

Via een schilderachtig binnenweggetje door het Bohuslän bereik ik de camping van Ab Hafstens aan het gelijknamige fjord. Deze fraai gelegen camping bevindt zich op een smalle landtong, omringd door water.

De laatste fietsetappe gaat naar Göteborg. De rijksweg 160 over het eiland Orust is druk en smal. Vanwege het gebrekkige kaartmateriaal lijkt er geen alternatief voorhanden. De verkeersdrukte wordt gecompenseerd door het mooie weer, de fraaie uitzichten over de scherenkust met vele eilandjes en spectaculaire bruggen.

Fraaie rotskust van Bohuslän

Göteborg

Donderdag 19 augustus

De laatste dag wordt besteed aan sight-seeing in Göteborg. De stad Göteborg blijkt veel fietsvriendelijker te zijn dan Oslo. Opvallend zijn de goed bewegwijzerde en vrijliggende fietspaden en de vele fietsende (ATB) forensen. 's Avonds wordt me vriendelijk doch dringend verzocht de tent van het lege kampeerterrein (voor campers/caravans) te verplaatsen naar het veel kleinere, ei-volle veldje voor tenten. De volgende dag blijkt deze camping ook nog eens de duurste van de gehele reis te zijn (f25 per nacht).

Vrijdag 20 augustus

Vroeg op om op tijd (9 u.) in te checken bij de terminal. De Skandia terminal, waar ik een ticket voor de boot Amsterdam heb gereserveerd, blijkt in de haven ver buiten de stad te liggen. Het is nog zo'n 19 km fietsen naar de haven. Hiermee komt de totaal afgelegde afstand op ± 2485 kilometer in 25 dagen.

Helaas is het heiïg weer, als de boot vertrekt naar Amsterdam. De lange overtocht (23 u.) kan aan boord worden doorgebracht in één van de restaurants, in het casino of aan de gokkasten. Met wat Noors kleingeld beproef ik mijn geluk, wat zowaar een winst van 85 Zweedse Kronen oplevert! Toch weer goed voor een gratis warme maaltijd aan boord.

Zaterdag 21 augustus

Aankomst 8.45 in de Suez haven te Amsterdam. In peloton rijden de fietsers als eerste van de boot. Bij het wegrijden komen pa en ma net op tijd aanrijden om me weer op te halen.

Home