English

"Ik merk dat Minko wat makkelijker klimt en ik wat meer moeite heb. Ik ben nog niet hersteld en naar mate de klim verder duurt wordt de conditie zwakker. Ik wat meer behoefte aan stops en eten dan Minko. Bij een camping eten we een muffin. Langzaam gaat mijn kaarsje uit en wordt het een lijdensweg. Elke meter kost pijn en het tempo daalt naar 5 km per uur. Het waait stevig dus we moeten goed opletten op windvlagen. Bij Zion outlook moet ik even plat en zie ik het even niet meer zitten. We kunnen nog rechtdoor en slaan dan Cedar Breaks over of we fietsen nog langs het Cedar Breaks park 10 km over een hoogvlakte. We besluiten toch maar naar Cedar Breaks te fietsen want wat is 10 km nou voor afstand. Het worden 10 hele zware kilometers. Ik krijg steeds meer last van de hoogte, want we bevinden ons op ruim 3000 meter. Mijn benen kunnen wel maar krijg te weinig adem. Ik heb hoofdpijn, zie zwarte vlekken en sterretjes maar zet toch door. Tergend langzaam gaan de kilometers voorbij."

Met hangen en wurgen bereiken we door de sneeuwvelden het fraaie Cedar Breaks dat op 3200m ligt. Hier maken we een stop en kunnen even bijkomen bij het visitor center. Luddo’s conditie wordt steeds slechter en ik vraag me af of het niet verstandiger is een lift te regelen maar hij wil perse doorfietsen. Gelukkig begint 5 miles na het visitor center de zeer lange afdaling naar Panguitch. De laatste kilometers gaan zeer snel met fraaie uitzichten op het dal. Tegen zonsondergang (rond 20 uur) bereiken we de bekende camping Hitchin' Post die een beetje vervallen oogt maar verder prima is, er staan zelfs 2 andere fietsers op het tentveldje. Na de tenten opgezet te hebben, gaan we op zoek naar een restaurant. We vinden een vervallen ogende tent maar binnen ziet het er best goed uit en voor $30 krijgen we een prima maaltijd met vlotte bediening. Wel vreemd is dat er geen gsm bereik is in dit dorp.

1671 hoogtemeters (gem. 6% max 24%) , gem. snelh. 12 km/u

Dag 4 >