|
|
English
>
|
route N. Roemenië
|
|
route Z. Roemenië
|
|
Sapanta
|
Maramures
Dinsdag 17 juni,
Sighetu Marmatei
Ik zit nu in een i-net cafe te Sighetu Marmatei,
een stadje op 15 km afstand van Sapânta en tegen
de Oekraïnsche grens), waar ik in een guesthouse
heb overnacht. Het was gisteren een zeer lange
etappe van Nyírbator, 170
km. Toen ik de Roemeense grens overstak begon het
te regenen, het is de laatste dagen fris en
bewolkt, vandaag weer regenachtig. De dagen
daarvoor waren zeer zonnig en heet.
Na tevergeefs een pinautomaat
te hebben gezocht in Satu Mare bij een
wisselkantoor 50 euro's gewisseld voor 1,8
miljoen lei $-)
Onderweg naar de Huta pas viel
me op, dat de huizen in Certeze, een dorpje
gelegen tegen de berghelling, steeds groter en
luxer werden naarmate ik hoger klom, tot riante
villa's en kleine paleisjes aan toe. En er worden
nog steeds meer villa's bijgebouwd. Opvallend is
ook dat op de weg meer dure Mercedessen en Audi's
te zien zijn dan Dacia's. Waar ze het geld
vandaan halen in dit arme land...?
Op weg naar Sapânta waar een
beroemde en zeer fascinerende begraafplaats is te bewonderen, kwam ik op de fraaie
Huta-pas (587m) een fietsend stel tegen, de
eerste vakantiefietsers sinds een Tsjech bij het
Tatra gebergte. Amerikaan en een Roemeense, hij
was ook ligfietser, maar had zijn recumbent
thuisgelaten en was met een Bike Friday op pad.
Tegenover de beroemde
begraafplaats van Sapânta kon ik een zeer luxe
kamer met gemakken krijgen voor zo'n 8 euro.
Vandaag via de Iza vallei met bijzondere houten
kerkjes richting Borsa.
|
Barsana
|
Woensdag 18 Juni, Vatra Dornei
Ik zit nu in een i-net café te Vatra Dornei, een gezellig Roemeens stadje met
camping, vol Nederlandse sleurhutten. Vanochtend
vanuit Borsa over de Prislop pas oostwaarts
gefietst, een zeer fraaie rit door het Rodna gebergte. Vrij fris was het daarboven,
<20c.
Gisteren vanuit Sapânta naar Borsa gefietst door
het Iza dal. Onderweg waren er fraaie houten
kerkjes te bewonderen. In de talloze dorpjes werd
ik gegroet door de plaatselijke jeugd, met
Bonjour, Ciao, Hello etc. Een jongetje fietste
een tijdje met me op, hij had wat Duits geleerd
van de satteliet tv kanalen en sprak dat
verbluffend goed. In Borsa aangekomen ben ik op
zoek gegaan naar een kampeerplek. Bij een pension
mocht ik de tent in een stukje grasland achter
het huis neerzetten. Ik mocht ook van de douche/wc
gebruik maken en bood aan hiervoor te betalen,
maar liefst 200.000 lei (5 euro). Overnachten in
het pension kon ook, voor 10 euro, maar ik gaf de
voorkeur aan mijn tent. Ik werd door de eigenaar
uitgenodigd om mee te eten, ze waren net bezig
met BBQ-en in de tuin. De aanwezigen waren zeer
geïnteresseerd naar mijn fiets, niet uit
hebzucht maar uit technische belangstelling voor
de onderdelen ;-) |
Prislop pas
|
Ik sprak met een Roemeense
jongen die een beetje Engels kon verstaan maar
nauwelijks sprak. Hij antwoordde in het Roemeens
en met een beetje gebarentaal konden we
behoorlijk communiceren. Zo begreep ik dat veel
landgenoten makkelijk een werkvisum in Italië
konden krijgen, vanwaar ze geld naar het
thuisfront stuurden. Dat verklaart de kapitale
villas met dikke Mercedessen die ik
onderweg heb gezien. Overigens valt het met de
armoede wel mee naarmate ik verder het binnenland
intrek. Alleen in de winkeltjes die ik onderweg
tegenkom zijn niet voorzien van de ruime keus die
we in het westen gewend zijn.
Morgen ga ik richting noordoosten, waar de
beroemde kloosters van
Bucovina te bewonderen
zijn. |
Bistrita
vallei
|
Moldavië/Bucovina
Donderdag 19 juni, Moldovita
Vanuit Vatra Dornei over de zeer zware pasul Rarau richting Câmpulung-Moldovenesc
gefietst. Op de kaart leek het een aardig
binnendoor alternatief. De weg verkeerde vooral
in het begin in bijzonder slechte toestand.
Gaandeweg de klim werd het asfalt beter, maar
soms supersteil tot 20%. Boven aangekomen een
fraai zicht op Dolomiet-achtige rotsen, de zgn Pietrele Doamnei (Ladies
rocks). De afdaling was echter een
verschrikking, hele stukken asfalt waren
geërodeerd, het begon bovendien te regenen en de
weg veranderde in een bergstroom. Af en toe
lopend ging de afdaling niet veel sneller dan de
klim. Uiteindelijk bereikte ik heelhuids
Campulung en klaarde het weer gelukkig op. Na een
bezoek aan het Moldovita klooster reed ik iets te
ver door en miste de afslag naar de camping. Het
begon inmiddels te regenen, dus ik besloot maar
een hotelletje te nemen. Voor 10 euro kreeg ik
een kamer met alle gemakken.
|
|
kloosters te Rarau, Moldovita,
Sucevita
|
Radauti
|
Vrijdag 20 juni,
Manastirea Humorului De volgende dag een rondje langs de
Moldavische kloosters, te beginnen met een niet
al te zware pas. Het Sucevita klooster was zo mogelijk nog fraaier.
Vervolgens even doorgereden naar een grotere
plaats, Radauti, om weer een paar miljoen Lei te
pinnen.
Via Solca door
naar Gura Humorului. Onderweg een stel Duitse
vakantiefietsers gesproken. Vlakbij het Humor klooster bij een B&B boerderij gevraagd of
ik mijn tent mocht opslaan en gebruik mocht maken
van douche en wc. Dit was geen probleem en ik
mocht zelf bepalen wat de prijs hiervoor was.
Vijf euro vond ik een redelijk bedrag, voor
Roemeense begrippen enorm veel voor een
kampeerplek.
De boer vond het
prima en zei dat ik voor dat geld ook binnen kon
overnachten, maar ik gaf de voorkeur aan mijn
tent met mooi uitzicht. De boer sprak redelijk
Engels, was eigenlijk leraar in Brasov op een
Amerikaanse zeevaartschool maar deed tussendoor
enkele klusjes op de boerderij (=zijn ouderlijk
huis)
|
Voronet klooster
|
Zaterdag 21 juni,
Piatra Neamt Na
de afgelopen dagen een rondje rond de
indrukwekkende Moldavische kloosters te hebben
gemaakt, ben ik vanochtend vanaf de kampeer
boerderij bij het Humor Klooster richting zuiden
getrokken.
Vandaag eerst een omweggetje gemaakt naar het Voronet klooster, dat helaas in de steigers
stond vanwege een renovatie. Het was de bedoeling
daarna via de bergen zuidwaarts te fietsen, maar
door het naderende onweer gekozen voor een
vlakkere route "buitenom".
De bergen rechts laten liggend, via Targu Neamt
naar Piatra Neamt, over glooiende wegen. Onderweg
kwam ik een Oostenrijkse Frank van Rijn-type
tegen die een rondrit van een paar maanden door
de Balkan aan het maken was. Piatra Neamt is in
tegenstelling tot de Lonely Planet gids geen
aardige stad, maar een verzameling betonnen
flatgebouwen uit het Ceausescu tijdperk. Gelukkig
is er een aardige camping en is het gezellig druk
met kermis. En er is een internetcafé waar ik
voor 25 eurocent/uur dit verslag kan typen. ;-)
Zometeen op zoek naar een leuk restaurantje, voor
minder dan 5 euro kan je hier een 3 gangen diner
krijgen, dus veel koken doe ik niet :-P
Morgen is het plan de Bicaz kloof in te fietsen,
richting Transsylvanië.
|
moldavisch
landschap
bus Franeker
|
Transsylvanië
Zondag 22 juni,
Gheorgheni/Gyergyoszentmiklos
Vanochtend via de zeer fraaie kloof van de Bicaz
(Cheile Bicazului) en
over de Bucin pas (1259 m) in Gheorgheni
terechtgekomen, Gyergyoszentmiklos in
goed Hongaars (in dit deel van Transsylvanië
woont een grote minderheid Hongaren). De klim
vanuit Piatra Neamt was bijzonder lang, zo'n 70
km. Tegenwind en vermoeidheid begonnen parten te
spelen. Ik denk dat ik over een paar dagen in
Brasov enkele dagen de fiets de fiets laat om uit
te rusten.
Overigens kwam ik in de omgeving van Piatra Neamt
gisteren opvallend veel Nederlands streekbussen
tegen. Vreemde gewaarwording om opeens de bus 93
naar Surhuisterveen in het berglandschap tegen te
komen :-))) Op het busstation stond er een hele
verzameling, Steenwijk, Joure en Emmeloord.
Ik heb net hier in het internetcafé/restaurant
gegeten voor 100.000 lei, zo'n 2,5 euro. Na het
internetten terug naar de camping, een aardig
veldje bij een motel, zo'n 4 km fietsen. Het
sanitair valt van ellende uit elkaar, maar er is
ten minste een warme douche, in tegenstelling tot
de camping van gisteren.
Morgen fiets ik verder zuidwaarts richting Brasov.
|
|
De zeer fraaie Bicaz kloof
|
|
Maandag 23 juni, Sfântu Gheorghe
Vandaag met mooi weer van Gheorgheni naar Sfântu
Gheorghe gefietst, 130 km, door de vlakke
vallei van de Olt. Weidse vergezichten op de
omringende bergen. Dit deel van Transsylvanië
heeft een heel andere bouwstijl dan het noorden
van Roemenië, meer Midden-Europese kerkjes. In
Sf Gheorghe heb ik een kamer gevonden op een
typisch Oost-Europese flat, mijn fiets staat
veilig geparkeerd in de garagebox. Helaas is er
geen warmwatervoorziening, maar de gastvrouw
heeft lekkere soep klaargemaakt. Morgen ga ik
richting Brasov en de bergen. |
Brasov
|
Dinsdag 24 juni, Brasov/Busteni
Gisteren een enerverend dagje Brasov
en het achterliggende Bucegi gebergte gemaakt. Ik
verblijf nog steeds in het 4 kamer appartement in
Sfântu Gheorghe. Het is interessant nu eens het
leven van de gewone Roemeen van dichtbij mij te
maken. De bewoners, een beetje alternatieve groep
(vegetarisch, yoga praktiserende) jongeren van
rond de 30 en moeten van een zeer schamel inkomen
rond zien te komen. Gisteren heeft bewoonster
Judith, afgestudeerd in de etnografie en nu
werkzaam als vertaalster, een dagje vrijaf
genomen en me vergezeld op de dagtocht naar de
bergen. Bij gebrek aan een efficiënt openbaar
vervoer ging dat op de Roemeense manier, d.w.z.
liftend. Het is gebruikelijk de chauffeur een
fooi te geven, ongeveer 1,5 euro tot Brasov (35
km). Judith bleek een ervaren lifter, we hadden
in een mum van tijd een lift te pakken. De rit
naar Brasov zelf was al een hele belevenis op
zich. De chauffeur bleek in het dagelijkse leven
een politieagent en in Roemeense rijstijl (dwz
alle verkeersregels aan de politielaars lappend)
scheurden we over de hobbelige wegen naar Brasov.
In Brasov hadden we in no-time weer een volgende
lift naar het bergdorp Busteni,
deze keer ging het wat rustiger in een luxe space
wagon. Busteni is ongelooflijk fraai gelegen
tegen een decor van bergen, die als een muur
boven de omgeving uittorenen.
|
|
Busteni en het Bucegi massief
|
Bucegi gebergte
|
Het Bucegi massief kan in natuurschoon
wedijveren met de Picos de Europa of de
Dolomieten. De bedoeling was hier de kabelbaan
naar de op 2400m hoogte gelegen berghut te nemen,
en vandaar naar de Sfinx, een fraaie rotsformatie,
te wandelen. Helaas, de kabelbaan was vanwege
onderhoud buiten dienst... :-((
Na een tijdje in de omgeving te hebben gewandeld,
zijn we weer teruggelifd naar Brasov, waar we in
het fraaie oude centrum van een (niet al te beste
oudbakken) pizza hebben genoten. Tijdens de
terugweg naar Sf. Gheorghe in een bestelbusje
brak een hevig onweer los. Gelukkig hebben we de
hachelijk rit overleefd, want de chauffeur trok
zich niet veel aan van het noodweer. ;-)
Woensdag 25 juni, Sfântu Gheorghe
Vandaag een rustdag, wasje doen, mail checken,
inkopen doen voor de komende dagen etc.
Morgen stap ik weer op de fiets, eerst richting
Brasov/Rasnov/Bran (Dracula kasteel). Donderdag
naar camping de Oude Wilg, aan de voet van de
Transfagaras Highway, de hoogste geasfalteerde
pasweg in Roemenie, die ik ijs en weder dienende
dan vrijdag probeer te bedwingen. Zit het weer
tegen dan trek ik westwaarts richting het
Saksische Sibiu.
|
Dracula kasteel te Bran
|
Donderdag 26 juni, Sfantu Gheorghe-Rasnov-Bran-Rasnov
Vandaag afscheid genomen van de Sportlaan (de
straat van het appartement in Sfantu Gheorghe
waar ik een aantal dagen verbleef). Via een
fraaie en rustige route binnendoor richting
Brasov gefietst.
Onderweg in Vilcele kon ik op aanraden van de
bewoners van de Sportlaan mineraalwater tappen
bij een bron. In het dorpje was het bij de bron
een drukte van belang, allemaal mensen die met
mineraalwaterflessen en jerrycans water gingen
tappen. Het mineraalwater heeft een natuurlijk
koolzuurgehalte en is best lekker, wel moet je
wennen aan de lichte ijzersmaak :-P
Na 35 km beland ik in het drukke Brasov, waar ik
nog wat foto's maak van het oude stadscentrum.
Via een drukke en smalle snelweg zet ik koers
naar Rasnov, waar een fraaie vesting hoog op een
rots is gelegen. Na de tent op de lege camping te
hebben opgezet, fiets ik verder door naar Bran,
waar het kasteel van graaf Vlad Tepes, ook wel
bekend als Dracula, is gelegen. De route
is wederom erg fraai door de indrukwekkende
bergen van het Bucegi massief. Na een korte stop
in Bran keer ik weer terug naar de camping, waar
inmiddels na 19 uur de watervoorziening is hervat.
Helaas alleen koud water, maar inmiddels ben ik
wel gewend geraakt aan het nemen van een koude
douche.
Ik hoop dat de volgende geplande stop, camping
"de Oude Wilg" (!) aan de voet van het
Fagaras gebergte, wel over een warme douche
beschikt. |
|
Schitterende bergroute van de
Trans-Fagarasan highway
|
camping
"de Oude Wilg"
|
Wallachië
Zaterdag 28 juni, Curtea de Arges
Zit nu in een druk i-net café te Curtea de Arges.
Heb Transsylvanië inmiddels verlaten en zit in
het landsdeel Wallachië.
> Minko's bericht vanuit "de oude wilg"
ontvangen.
> Van waar komt de naam? Is het een
Nederlandse camping?
Ja, een klein campinkje "bij de boer",
een Roemeen getrouwd met een Nederlandse,
middenin in een heel klein dorpje (Carta). Ik
werd hartelijk ontvangen, allemaal andere
Nederlanders (meestal senioren, op een lange reis
door Roemenie) op die camping. Eindelijk weer een
warme douche. Kortom een goede uitvalbasis voor
de etappe van vandaag, over de Trans-Fagarasan
highway, over de ruim 2000 m hoge Balea-pas. Een lange klim,
zon 30km maar niet al te zwaar (5%). Zeer
indrukwekkend! Bovenop de top kwam ik wat
Nederlanders tegen van de camping. Ze waren zeer
onder de indruk dat ik het allemaal fietsend deed.
Na een donkere, onverlichte tunnel begon ik aan
een lange, fraaie afdaling. Daar ontmoette ik een
Duits stel wereldfietsers uit Freiburg, ook op
fietsvakantie in Roemenië. Het land deed hun erg
denken aan Zuid-Amerika. Ze hadden toevallig nog
een kaart met fietsroutes van Roemenië over, die
ze aan mij gaven! Na e-mail adressen te hebben
uitgewisseld, zijn we ieder ons weegs gegaan, zij
omhoog, ik naar beneden. Na een lange rit, op- en
af om een stuwmeer volgde een fraaie kloof,
waarboven een van de kastelen van Vlad Tepes (Dracula)
torende. Uiteindelijk bereikte ik na 130 lange
kms Curtea de Arges, een aardig
stadje met camping. Na op de camping te hebben
gedouched en gegeten (kampeergeld en maaltijd
voor nog geen 4 euro) het stadje ingegaan op
verkenning.
Morgen trek ik verder westwaarts.
|
Horezu
Cerna vallei
|
Dinsdag 1 juli, Baile Herculane
Na een aantal dagen met niet al te interessante
etappes (Curtea de Arges-Horezu (fraai klooster); Horezu-Baia de
Arama), ben ik uiteindelijk in de badplaats Baile Herculane aangekomen.
Niet ver van de Servische grens, en gelegen in
een fraaie canyon van de Cerna rivier. Sinds ik
Transsylvanië heb verlaten, is het zonnig en
heet, zo'n 35c. Gelukkig is het hier in het
internetlokaaltje lekker koel. Morgen is het plan
af te zakken naar het zuiden en via een ferry
over de Donau Roemenië te verlaten bij het
grensstadje Vidin, Bulgarije.Hier is het veel
te warm op de camping...ik ben daarom maar weer
naar de overkant gelopen om te internetten ;-)
kost maar 50 eurocent per uur.
Vanavond maar weer uit eten geweest, schnitzel op
zij Roemeens (dus zoals gebruikelijk gefrituurd
in een jasje) met patat en salade (is hier wat
schijfjes tomaat en komkommer) en ciorba vooraf (een
goed gevulde maaltijdsoep). Zo'n maaltijd kost
hier ongeveer 3 euro.
De camping heeft warme douches waaruit warm
bronwater stroomt, het ruikt naar rotte eieren (zwavelhoudende
bronnen dus).
Oh ja, vandaag voor het eerst de dazzer eens goed
uitgeprobeerd. Een aantal honden waren een beetje
lastig en een druk op de dazzer knop deed ze
zwijgen en omkeren, het ding werkt dus toch!
Overigens heb ik nauwelijks last van honden gehad
hier, ze zijn erg talrijk, maar zijn fietsers
kennelijk gewend en kijken meestal op noch om van
een naderende fietser (behalve een paar vandaag
dan). Soms komen er een paar bedelen om voedsel
als ik kampeer (er zijn erg veel zwerfhonden hier).
En s avonds begint een blafconcert dat de
hele nacht kan duren. Morgen een vlakke rit (gelukkig,
want met die hitte is klimmen niet zo fijn) door
de Donauvallei.
De komende dagen ben ik van plan richting Sofia
af te zakken, waar weer een hoop bergen wachten
Vervolg: Bulgarije
|
|
|