Bicycle tour Carpathian & Balkan mountains

Roemenië

<- index

next page ->

 

English >

route N. Roemenië

route Z. Roemenië

Sapanta

Maramures

Dinsdag 17 juni, Sighetu Marmatei

Ik zit nu in een i-net cafe te Sighetu Marmatei, een stadje op 15 km afstand van Sapânta en tegen de Oekraïnsche grens), waar ik in een guesthouse heb overnacht. Het was gisteren een zeer lange etappe van
Nyírbator, 170 km. Toen ik de Roemeense grens overstak begon het te regenen, het is de laatste dagen fris en bewolkt, vandaag weer regenachtig. De dagen daarvoor waren zeer zonnig en heet.

Na tevergeefs een pinautomaat te hebben gezocht in Satu Mare bij een wisselkantoor 50 euro's gewisseld voor 1,8 miljoen lei $-)

Onderweg naar de Huta pas viel me op, dat de huizen in Certeze, een dorpje gelegen tegen de berghelling, steeds groter en luxer werden naarmate ik hoger klom, tot riante villa's en kleine paleisjes aan toe. En er worden nog steeds meer villa's bijgebouwd. Opvallend is ook dat op de weg meer dure Mercedessen en Audi's te zien zijn dan Dacia's. Waar ze het geld vandaan halen in dit arme land...?

Op weg naar Sapânta waar een beroemde en zeer fascinerende begraafplaats is te bewonderen, kwam ik op de fraaie Huta-pas (587m) een fietsend stel tegen, de eerste vakantiefietsers sinds een Tsjech bij het Tatra gebergte. Amerikaan en een Roemeense, hij was ook ligfietser, maar had zijn recumbent thuisgelaten en was met een Bike Friday op pad.

Tegenover de beroemde begraafplaats van Sapânta kon ik een zeer luxe kamer met gemakken krijgen voor zo'n 8 euro. Vandaag via de Iza vallei met bijzondere houten kerkjes richting Borsa.

Barsana

Woensdag 18 Juni, Vatra Dornei

Ik zit nu in een i-net café te
Vatra Dornei, een gezellig Roemeens stadje met camping, vol Nederlandse sleurhutten. Vanochtend vanuit Borsa over de Prislop pas oostwaarts gefietst, een zeer fraaie rit door het Rodna gebergte. Vrij fris was het daarboven, <20c.

Gisteren vanuit Sapânta naar Borsa gefietst door het Iza dal. Onderweg waren er fraaie houten kerkjes te bewonderen. In de talloze dorpjes werd ik gegroet door de plaatselijke jeugd, met Bonjour, Ciao, Hello etc. Een jongetje fietste een tijdje met me op, hij had wat Duits geleerd van de satteliet tv kanalen en sprak dat verbluffend goed. In Borsa aangekomen ben ik op zoek gegaan naar een kampeerplek. Bij een pension mocht ik de tent in een stukje grasland achter het huis neerzetten. Ik mocht ook van de douche/wc gebruik maken en bood aan hiervoor te betalen, maar liefst 200.000 lei (5 euro). Overnachten in het pension kon ook, voor 10 euro, maar ik gaf de voorkeur aan mijn tent. Ik werd door de eigenaar uitgenodigd om mee te eten, ze waren net bezig met BBQ-en in de tuin. De aanwezigen waren zeer geïnteresseerd naar mijn fiets, niet uit hebzucht maar uit technische belangstelling voor de onderdelen ;-)

Prislop pas

Ik sprak met een Roemeense jongen die een beetje Engels kon verstaan maar nauwelijks sprak. Hij antwoordde in het Roemeens en met een beetje gebarentaal konden we behoorlijk communiceren. Zo begreep ik dat veel landgenoten makkelijk een werkvisum in Italië konden krijgen, vanwaar ze geld naar het thuisfront stuurden. Dat verklaart de kapitale villa’s met dikke Mercedessen die ik onderweg heb gezien. Overigens valt het met de armoede wel mee naarmate ik verder het binnenland intrek. Alleen in de winkeltjes die ik onderweg tegenkom zijn niet voorzien van de ruime keus die we in het westen gewend zijn.

Morgen ga ik richting noordoosten, waar de beroemde
kloosters van Bucovina te bewonderen zijn.

Bistrita vallei

Moldavië/Bucovina

Donderdag 19 juni, Moldovita

Vanuit Vatra Dornei over de zeer zware
pasul Rarau richting Câmpulung-Moldovenesc gefietst. Op de kaart leek het een aardig binnendoor alternatief. De weg verkeerde vooral in het begin in bijzonder slechte toestand. Gaandeweg de klim werd het asfalt beter, maar soms supersteil tot 20%. Boven aangekomen een fraai zicht op Dolomiet-achtige rotsen, de zgn Pietrele Doamnei (Ladies rocks). De afdaling was echter een verschrikking, hele stukken asfalt waren geërodeerd, het begon bovendien te regenen en de weg veranderde in een bergstroom. Af en toe lopend ging de afdaling niet veel sneller dan de klim. Uiteindelijk bereikte ik heelhuids Campulung en klaarde het weer gelukkig op. Na een bezoek aan het Moldovita klooster reed ik iets te ver door en miste de afslag naar de camping. Het begon inmiddels te regenen, dus ik besloot maar een hotelletje te nemen. Voor 10 euro kreeg ik een kamer met alle gemakken.

 

kloosters te Rarau, Moldovita, Sucevita

Radauti

Vrijdag 20 juni, Manastirea Humorului

De volgende dag een rondje langs de Moldavische kloosters, te beginnen met een niet al te zware pas. Het Sucevita klooster was zo mogelijk nog fraaier. Vervolgens even doorgereden naar een grotere plaats, Radauti, om weer een paar miljoen Lei te pinnen.

Via Solca door naar Gura Humorului. Onderweg een stel Duitse vakantiefietsers gesproken. Vlakbij het Humor klooster bij een B&B boerderij gevraagd of ik mijn tent mocht opslaan en gebruik mocht maken van douche en wc. Dit was geen probleem en ik mocht zelf bepalen wat de prijs hiervoor was. Vijf euro vond ik een redelijk bedrag, voor Roemeense begrippen enorm veel voor een kampeerplek.

De boer vond het prima en zei dat ik voor dat geld ook binnen kon overnachten, maar ik gaf de voorkeur aan mijn tent met mooi uitzicht. De boer sprak redelijk Engels, was eigenlijk leraar in Brasov op een Amerikaanse zeevaartschool maar deed tussendoor enkele klusjes op de boerderij (=zijn ouderlijk huis)

Voronet klooster

Zaterdag 21 juni, Piatra Neamt

Na de afgelopen dagen een rondje rond de indrukwekkende Moldavische kloosters te hebben gemaakt, ben ik vanochtend vanaf de kampeer boerderij bij het Humor Klooster richting zuiden getrokken.
Vandaag eerst een omweggetje gemaakt naar het
Voronet klooster, dat helaas in de steigers stond vanwege een renovatie. Het was de bedoeling daarna via de bergen zuidwaarts te fietsen, maar door het naderende onweer gekozen voor een vlakkere route "buitenom".
De bergen rechts laten liggend, via Targu Neamt naar Piatra Neamt, over glooiende wegen. Onderweg kwam ik een Oostenrijkse Frank van Rijn-type tegen die een rondrit van een paar maanden door de Balkan aan het maken was. Piatra Neamt is in tegenstelling tot de Lonely Planet gids geen aardige stad, maar een verzameling betonnen flatgebouwen uit het Ceausescu tijdperk. Gelukkig is er een aardige camping en is het gezellig druk met kermis. En er is een internetcafé waar ik voor 25 eurocent/uur dit verslag kan typen. ;-)
Zometeen op zoek naar een leuk restaurantje, voor minder dan 5 euro kan je hier een 3 gangen diner krijgen, dus veel koken doe ik niet :-P
Morgen is het plan de Bicaz kloof in te fietsen, richting Transsylvanië.

moldavisch landschap

bus Franeker

Transsylvanië

Zondag 22 juni, Gheorgheni/Gyergyoszentmiklos

Vanochtend via de zeer fraaie kloof van de Bicaz (
Cheile Bicazului) en over de Bucin pas (1259 m) in Gheorgheni terechtgekomen, Gyergyoszentmiklos in goed Hongaars (in dit deel van Transsylvanië woont een grote minderheid Hongaren). De klim vanuit Piatra Neamt was bijzonder lang, zo'n 70 km. Tegenwind en vermoeidheid begonnen parten te spelen. Ik denk dat ik over een paar dagen in Brasov enkele dagen de fiets de fiets laat om uit te rusten.

Overigens kwam ik in de omgeving van Piatra Neamt gisteren opvallend veel Nederlands streekbussen tegen. Vreemde gewaarwording om opeens de bus 93 naar Surhuisterveen in het berglandschap tegen te komen :-))) Op het busstation stond er een hele verzameling, Steenwijk, Joure en Emmeloord.

Ik heb net hier in het internetcafé/restaurant gegeten voor 100.000 lei, zo'n 2,5 euro. Na het internetten terug naar de camping, een aardig veldje bij een motel, zo'n 4 km fietsen. Het sanitair valt van ellende uit elkaar, maar er is ten minste een warme douche, in tegenstelling tot de camping van gisteren.
Morgen fiets ik verder zuidwaarts richting Brasov.

 

De zeer fraaie Bicaz kloof

Maandag 23 juni, Sfântu Gheorghe

Vandaag met mooi weer van Gheorgheni naar Sfântu Gheorghe gefietst, 130 km, door de vlakke vallei van de Olt. Weidse vergezichten op de omringende bergen. Dit deel van Transsylvanië heeft een heel andere bouwstijl dan het noorden van Roemenië, meer Midden-Europese kerkjes. In Sf Gheorghe heb ik een kamer gevonden op een typisch Oost-Europese flat, mijn fiets staat veilig geparkeerd in de garagebox. Helaas is er geen warmwatervoorziening, maar de gastvrouw heeft lekkere soep klaargemaakt. Morgen ga ik richting Brasov en de bergen.

Brasov

Dinsdag 24 juni, Brasov/Busteni

Gisteren een enerverend dagje Brasov en het achterliggende Bucegi gebergte gemaakt. Ik verblijf nog steeds in het 4 kamer appartement in Sfântu Gheorghe. Het is interessant nu eens het leven van de gewone Roemeen van dichtbij mij te maken. De bewoners, een beetje alternatieve groep (vegetarisch, yoga praktiserende) jongeren van rond de 30 en moeten van een zeer schamel inkomen rond zien te komen. Gisteren heeft bewoonster Judith, afgestudeerd in de etnografie en nu werkzaam als vertaalster, een dagje vrijaf genomen en me vergezeld op de dagtocht naar de bergen. Bij gebrek aan een efficiënt openbaar vervoer ging dat op de Roemeense manier, d.w.z. liftend. Het is gebruikelijk de chauffeur een fooi te geven, ongeveer 1,5 euro tot Brasov (35 km). Judith bleek een ervaren lifter, we hadden in een mum van tijd een lift te pakken. De rit naar Brasov zelf was al een hele belevenis op zich. De chauffeur bleek in het dagelijkse leven een politieagent en in Roemeense rijstijl (dwz alle verkeersregels aan de politielaars lappend) scheurden we over de hobbelige wegen naar Brasov. In Brasov hadden we in no-time weer een volgende lift naar het bergdorp Busteni, deze keer ging het wat rustiger in een luxe space wagon. Busteni is ongelooflijk fraai gelegen tegen een decor van bergen, die als een muur boven de omgeving uittorenen.
 

Busteni en het Bucegi massief

Bucegi gebergte

Het Bucegi massief kan in natuurschoon wedijveren met de Picos de Europa of de Dolomieten. De bedoeling was hier de kabelbaan naar de op 2400m hoogte gelegen berghut te nemen, en vandaar naar de Sfinx, een fraaie rotsformatie, te wandelen. Helaas, de kabelbaan was vanwege onderhoud buiten dienst... :-((

Na een tijdje in de omgeving te hebben gewandeld, zijn we weer teruggelifd naar Brasov, waar we in het fraaie oude centrum van een (niet al te beste oudbakken) pizza hebben genoten. Tijdens de terugweg naar Sf. Gheorghe in een bestelbusje brak een hevig onweer los. Gelukkig hebben we de hachelijk rit overleefd, want de chauffeur trok zich niet veel aan van het noodweer. ;-)

Woensdag 25 juni, Sfântu Gheorghe

Vandaag een rustdag, wasje doen, mail checken, inkopen doen voor de komende dagen etc.
Morgen stap ik weer op de fiets, eerst richting Brasov/Rasnov/Bran (Dracula kasteel). Donderdag naar camping de Oude Wilg, aan de voet van de Transfagaras Highway, de hoogste geasfalteerde pasweg in Roemenie, die ik ijs en weder dienende dan vrijdag probeer te bedwingen. Zit het weer tegen dan trek ik westwaarts richting het Saksische Sibiu.

Dracula kasteel te Bran

Donderdag 26 juni, Sfantu Gheorghe-Rasnov-Bran-Rasnov

Vandaag afscheid genomen van de Sportlaan (de straat van het appartement in Sfantu Gheorghe waar ik een aantal dagen verbleef). Via een fraaie en rustige route binnendoor richting Brasov gefietst.

Onderweg in Vilcele kon ik op aanraden van de bewoners van de Sportlaan mineraalwater tappen bij een bron. In het dorpje was het bij de bron een drukte van belang, allemaal mensen die met mineraalwaterflessen en jerrycans water gingen tappen. Het mineraalwater heeft een natuurlijk koolzuurgehalte en is best lekker, wel moet je wennen aan de lichte ijzersmaak :-P
Na 35 km beland ik in het drukke Brasov, waar ik nog wat foto's maak van het oude stadscentrum. Via een drukke en smalle snelweg zet ik koers naar Rasnov, waar een fraaie vesting hoog op een rots is gelegen. Na de tent op de lege camping te hebben opgezet, fiets ik verder door naar Bran, waar het kasteel van graaf Vlad Tepes, ook wel bekend als Dracula, is gelegen. De route is wederom erg fraai door de indrukwekkende bergen van het Bucegi massief. Na een korte stop in Bran keer ik weer terug naar de camping, waar inmiddels na 19 uur de watervoorziening is hervat. Helaas alleen koud water, maar inmiddels ben ik wel gewend geraakt aan het nemen van een koude douche.

Ik hoop dat de volgende geplande stop, camping "de Oude Wilg" (!) aan de voet van het Fagaras gebergte, wel over een warme douche beschikt.
 

Schitterende bergroute van de Trans-Fagarasan highway

camping "de Oude Wilg"

Wallachië

Zaterdag 28 juni, Curtea de Arges

Zit nu in een druk i-net café te Curtea de Arges. Heb Transsylvanië inmiddels verlaten en zit in het landsdeel Wallachië.

> Minko's bericht vanuit "de oude wilg" ontvangen.
> Van waar komt de naam? Is het een Nederlandse camping?

Ja, een klein campinkje "bij de boer", een Roemeen getrouwd met een Nederlandse, middenin in een heel klein dorpje (Carta). Ik werd hartelijk ontvangen, allemaal andere Nederlanders (meestal senioren, op een lange reis door Roemenie) op die camping. Eindelijk weer een warme douche. Kortom een goede uitvalbasis voor de etappe van vandaag, over de Trans-Fagarasan highway, over de ruim 2000 m hoge Balea-pas. Een lange klim, zon 30km maar niet al te zwaar (5%). Zeer indrukwekkend! Bovenop de top kwam ik wat Nederlanders tegen van de camping. Ze waren zeer onder de indruk dat ik het allemaal fietsend deed. Na een donkere, onverlichte tunnel begon ik aan een lange, fraaie afdaling. Daar ontmoette ik een Duits stel wereldfietsers uit Freiburg, ook op fietsvakantie in Roemenië. Het land deed hun erg denken aan Zuid-Amerika. Ze hadden toevallig nog een kaart met fietsroutes van Roemenië over, die ze aan mij gaven! Na e-mail adressen te hebben uitgewisseld, zijn we ieder ons weegs gegaan, zij omhoog, ik naar beneden. Na een lange rit, op- en af om een stuwmeer volgde een fraaie kloof, waarboven een van de kastelen van Vlad Tepes (Dracula) torende. Uiteindelijk bereikte ik na 130 lange km’s Curtea de Arges, een aardig stadje met camping. Na op de camping te hebben gedouched en gegeten (kampeergeld en maaltijd voor nog geen 4 euro) het stadje ingegaan op verkenning.
Morgen trek ik verder westwaarts.

Horezu

Cerna vallei

Dinsdag 1 juli, Baile Herculane

Na een aantal dagen met niet al te interessante etappes (Curtea de Arges-Horezu (fraai klooster); Horezu-Baia de Arama), ben ik uiteindelijk in de badplaats Baile Herculane aangekomen. Niet ver van de Servische grens, en gelegen in een fraaie canyon van de Cerna rivier. Sinds ik Transsylvanië heb verlaten, is het zonnig en heet, zo'n 35c. Gelukkig is het hier in het internetlokaaltje lekker koel. Morgen is het plan af te zakken naar het zuiden en via een ferry over de Donau Roemenië te verlaten bij het grensstadje Vidin, Bulgarije.

Hier is het veel te warm op de camping...ik ben daarom maar weer naar de overkant gelopen om te internetten ;-) kost maar 50 eurocent per uur.
Vanavond maar weer uit eten geweest, schnitzel op zij Roemeens (dus zoals gebruikelijk gefrituurd in een jasje) met patat en salade (is hier wat schijfjes tomaat en komkommer) en ciorba vooraf (een goed gevulde maaltijdsoep). Zo'n maaltijd kost hier ongeveer 3 euro.

De camping heeft warme douches waaruit warm bronwater stroomt, het ruikt naar rotte eieren (zwavelhoudende bronnen dus).

Oh ja, vandaag voor het eerst de dazzer eens goed uitgeprobeerd. Een aantal honden waren een beetje lastig en een druk op de dazzer knop deed ze zwijgen en omkeren, het ding werkt dus toch! Overigens heb ik nauwelijks last van honden gehad hier, ze zijn erg talrijk, maar zijn fietsers kennelijk gewend en kijken meestal op noch om van een naderende fietser (behalve een paar vandaag dan). Soms komen er een paar bedelen om voedsel als ik kampeer (er zijn erg veel zwerfhonden hier). En ‘s avonds begint een blafconcert dat de hele nacht kan duren. Morgen een vlakke rit (gelukkig, want met die hitte is klimmen niet zo fijn) door de Donauvallei.

De komende dagen ben ik van plan richting Sofia af te zakken, waar weer een hoop bergen wachten

Vervolg: Bulgarije