Eng >

Malm-Namsos-Salsnes-Lund (ferry)-Hofles (camping)

Na Malm volg ik de zgn. Kystriksveien richting Namsos. Deze rijksweg 17 Steinkjer-Bodø is een landschappelijk fraaie alternatieve route langs de kust om de verkeersdrukte van de E6 te vermijden. Na Namsos verlaat ik de 17, die meer landinwaarts loopt, en volg de 769. Het blijkt een fraaie, bochtige en smalle kustweg die via steile bruggen langs rotseilandjes en fraaie baaien voert. Helaas kan ik geen foto's meer maken, want de batterij van mijn fototoestel is leeg. Na Salsnes verandert het wegdek door werkzaamheden van glad asfalt in grof grind. Opnieuw moet ik meerdere keren van de fiets om de ligger kilometers lang door het grind te slepen... :-(

Door dit oponthoud arriveer ik laat in de avond bij de veerpont in Lund, waar ik nog ruim 2 uur moet wachten om de laatste boot naar de overkant te halen. Gelukkig is er een cafetaria open waar ik wat kan eten. Verder verstrekt men gratis brochures over de Kystriksveien, reuze handig want hierin staan de vele veerpontjes vermeld die ik de komende dagen van plan ben te nemen. Er wordt zelfs specifieke informatie voor fietsers geboden, o.a. een tunnelgids.

Maandag 25 juni, 96 km

Hofles-Kolvereid-Holm-(ferry)-Vennesund-Vik

Als ik wil vertrekken is de receptie op de camping in Hofles nog steeds gesloten, wat me weer 30 kronen kampeergeld uitspaart. Het is maandag en de hoogste tijd om mijn voorraden weer aan te vullen. In het kleine plaatsje Kolvereid tref ik een verrassend groot winkelcentrum aan. Zo vind ik er 2 grote supermarkten, een bank om geld te pinnen, een bibliotheek (e-mail), een fotozaak (lithiumbatterij), een doe-het-zelfzaak (spiritus voor mijn brander) en zelfs een goed gesorteerde fietsenzaak! Helaas heeft de verkoper geen verstand van fietsen en kon mij niet helpen aan een onderdeel van de Gripshit. Na Kolvereid volg ik over een geaccidenteerd terrein de goed geasfalteerde 771 totdat ik bij de in nevelen gehulde berg Heilhornet weer de bredere 17 insla. Via een pontje bij Holm bereik ik het eiland Sømna. Via een hobbelig zijweggetje bereik ik camping Bjørnvika nabij Vik.

Dinsdag 26 juni, 74 km

Vik-Brønnøysund-Torghatten-Brønnøysund

Weer op de hoofdweg naar Vik kom ik langs een sportzaak waar ook wat mountainbikes verkocht worden. Ik informeer of ze toevallig ook fietsonderdelen verkopen en leg aan de verkoper mijn situatie uit. Van onder de toonbank haalt hij vervolgens een set draaischakelaars tevoorschijn en begint deze te demonteren. Ik monteer het losse veertje in mijn defecte schakelaar en constateer na een proefrondje dat alles weer naar behoren werkt! Het veertje mag ik voor nop houden, de set was toch overcompleet.

Voorbij Brønnøysund bereik ik via een indrukwekkende en steile brug het eiland Torget, waar de merkwaardige steenklomp Torghatten, een door erosie doorboorde berg, zich bevindt. Op de parkeerplaats bij de berg moet ik eerst nog een ander gat repareren, die van een lekke voorband. Pas na wandeling over een rotspaadje wordt het fenomeen zichtbaar, een indrukwekkende 35 meter hoge en 160 meter lange 'tunnel'. Het voetpad loopt via trappetjes dwars door de berg en aan de andere kant weer naar beneden, bijzonder indrukwekkend. Terug in Brønnøysund kampeer ik op de uitstekende en rustige camping Mosheim.

Torghatten

Woensdag 27 juni, 100 km

Brønnøysund-Horn (ferry)-Anndalsvåg-Forvik (ferry)-Tjøtta-Sandnessjøen-Levang (ferry)-Nesna (camping)

Op dit traject zijn veel veerpontjes, dus het komt op een goede planning aan om niet al te lang te hoeven wachten. Met name voor het 17 km lange traject tussen de veerhavens Anndalsvåg en Forvik heb ik slechts 1 ½ uur de tijd. Gelukkig is dit traject geheel vlak en kom ik ruim op tijd om de volgende ferry naar Tjøtta te halen.

Forvik -Tjøtta ferry (l) - Sju Søstre (r)

Dankzij de Warme Golfstroom is deze streek is opvallend dicht bebouwd en lang niet zo verlaten als verwacht. De dichte bewolking van de afgelopen dagen trekt geheel weg zodat de bergketen van de Sju Søstre (7 gezusters) mooi te zien is. Na het passeren van de imposante en steile Helgelandsbrug bij Sandnessjøen moet ik de laatste 20 kilometer weer wat vaart maken om de veerpont van 17 uur naar Nesna te halen. Bij de veerhaven van Levang tref ik een aantal bekende auto's aan die ik op de twee vorige veerboten ben tegengekomen. Met de auto is dit traject dus niet sneller dan op de fiets, geen wonder dat de Kystriksveien een betrekkelijk verkeersarme route is! Nesna ligt tegen een fraai decor van besneeuwde bergketens. Ik kampeer op de drukbezochte camping die pal naast de veerhaven is gelegen.

Nesna

Donderdag 28 juni, 128 km

Nesna-Utskarpen-Kilboghamn (ferry)-Jektvik-Tjong-Ågskardet (ferry)-Forøy (camping)

Ongeveer 10 kilometer van Nesna volgt een vrij lastige klim van circa 4 km naar de Sjonfjellet. De hellingspercentages lopen op tot 10%. Een plezierige onderbreking van de klim vormt overstekend wild (rendier). Bovenop het 300 meter hoge rotsplateau fraaie vergezichten en een ontmoeting met een Nederlands stel dat voor de ANWB campings keurt. Voordat ik aan de overzijde van het fjord kom (slechts enkele kilometers hemelsbreed) moet ik een traject van 40 km helemaal om het fjord fietsen.

Sjonfjellet

Op dit traject zijn ook enkele kilometerslange tunnels, die echter goed verlicht zijn en geen probleem vormen. Bij een supermarkt te Brattland ontmoet ik weer eens wat collega fietsers. Zoals de meesten op deze route fietsen zij vanwege de overheersende windrichtingen van noord naar zuid.

Op de veerpont Kilboghamn-Jektvik passeer ik de poolcirkel. Deze wordt gemarkeerd door een aan de oever geplaatste zonnewijzer, maar aan boord wordt dit niet omgeroepen. Hoewel de omgeving bijzonder fraai is, waagt vrijwel niemand zich aan dek door de harde en frisse wind. Na het passeren van een lange tunnel kook ik een pastamaaltijd bij een overdekte picknickplaats aan het fraaie Tjongsfjord. Verderop schiet ik wat fotootjes in het gelijknamige plaatsje voor het familiealbum ;-) De laatste veerboot van vandaag voert naar Forøy, waar ik op de plaatselijke drukke camping al gauw door de muggen (voor 't eerst deze tocht!) mijn tent in wordt gejaagd.

Tjongsfjord

Vrijdag 29 juni, 67 km

Forøy-Halsa-Holand-Halsa-Vassdalsvik (ferry)-Ørnes-Mevik (camping)

De Svartisen tunnel naar Glomfjord is verboden voor fietsers zodat ik in Vassdalsvik de ferry naar Ørnes moet nemen. De eerstvolgende ferry vertrekt pas om half drie, zodat ik wel erg veel tijd heb om de 30 kilometer af te leggen. Ik heb dus nog even de tijd voor een omweg naar Holand, waar vanaf rijksweg 17 door de dichte bewolking nog net een glimp van de Engabreen gletsjer opgevangen kan worden. Veel zin en tijd om hier het veerpontje naar de gletsjer te nemen heb ik niet en keer weer terug om vervolgens door de dichte mist en motregen via Halsa naar Vassdalsvik te fietsen. Het zicht op de omgeving is nu helemaal minimaal en na Ørnes besluit ik maar een camping op te zoeken. In Mevik draai ik een wasje en mag van de behulpzame campingbaas mijn wasgoed in de garage aan de drooglijn hangen.

Holandsfjord, Svartisen/Engabreen gletsjer

Zaterdag 30 juni, 115 km

Mevik-Storvik-Kjøpstad-Saltstraumen-Bodø (ferry)-Moskenes-Å

Al zeer vroeg word ik door de zon gewekt. Het is fraai weer en ik besluit om vroeg op fietse te gaan. Na Kjøpstad is het zonnige weer al gauw omgeslagen in motregen en door de laaghangende bewolking valt er weinig meer van de fraaie omgeving te genieten. Op het moment dat ik de Saltstraumen passeer is er weinig te zien van de zeer sterke getijdenstroom, achteraf gezien ben ik iets te vroeg vertrokken. Vlak voor Bodø is het opgehouden met zachtjes regenen en moet ik een uurtje schuilen in een bushokje. Wanneer ik echter het centrum binnenfiets is de regen als sneeuw voor de zon weggetrokken en wordt het zowaar aangenaam in het zonnetje. Het weer kan hier bijzonder snel omslaan!

Bij de veerhaven koop ik een enkeltje voor de avondboot naar Moskenes, Lofoten en verken het centrum. Bodø doet met zijn rechthoekig stratenpatroon en overdekte "shopping mall" erg Amerikaans aan. Terug bij de veerhaven ontmoet ik twee andere fietsers, de Amerikaan Justin en de Duitser Reinhard. Reinhard, fotograaf van beroep en zeulend met een enorme hoeveelheid apparatuur, blijkt zelfs op de hoogte van mijn Gripshift-mankement! Hij heeft namelijk onderweg de Zwitser Mats ontmoet en samen zijn ze naar Bodø gefietst. Mats verblijft nog op de camping en zal de volgende dag naar Moskenes afreizen. De Amerikaan is ook op weg naar de Noordkaap en is 2 dagen later na mij uit Oslo vertrokken. De veerboot heeft ondertussen een vertraging van een paar uur maar ik ben inmiddels wel gewend uren te wachten op een veerboot. De bootreis verloopt vanwege de ruwe zee niet geheel comfortabel. De verblijfsruimte binnen is verder zeer beperkt en aan dek is het erg fris. Rond 23 uur naderen we de Lofoten en plotseling doemen indrukwekkende rotswanden op uit de mist. Wanneer middernachtzon door het dikke wolkendek breekt levert dit spookachtige sfeerbeelden op.

Lofoten

(vervolg: Lofoten)