Vrijdag 8
juni, 93 km Diphoorn-Westenesch-Valthe-(via
Valtherdijk)- Zandberg -Sellingerbeetse-Jipsinghuizen-vesting
Bourtange-Neurhede (D) - Rhede-(fietspad Ems)-Diele-Stapelmoor-Weener-Leer
Dit jaar lijkt het
me aardig om weer eens richting Noorwegen te gaan
fietsen. Even speel ik met de gedachte om een
spotgoedkoop vliegticket via Internet te boeken.
Ryanair stunt nl. met vluchten op Oslo bijna voor
nop (£1). Helaas alleen vanuit Londen, dus die
gedachte laat ik al snel varen. Een aardig
alternatief is om in Denemarken een deel van de
nieuwe Noordzee-fietsroute te verkennen en
bijvoorbeeld in Frederikshavn de veerboot naar
Oslo te pakken. Zodoende pak ik ook de nodige
kilometers mee om goed getraind de Noorse bergen
in te trekken.
  
Provincie
Drenthe
Via Drenthe vat ik
het plan op richting Leer of Papenburg te fietsen
om vervolgens op een "Schönes Wochenend"
met de trein naar de Duits-Deense grens te reizen.
Aangezien op zo'n goedkoop ticket van 40 DM
meerdere personen mogen meereizen heeft moeders
wel interesse om me een eindje weg te brengen.
Bepakt en gezakt verlaten we Diphoorn en na
Valthe dalen we de beboste Hondsrug af. Over de
fraaie Valtherdijk met weidse uitzichten over de
uitgestrekte veengebieden fietsen we naar het
fraai gerestaureerde vestingstadje Bourtange.
Vervolgens steken we de grens over naar het
Duitse Rhede, waar we na een Kaffee mit Kuchen
stop een fraaie fietsroute langs de rivier de
Eems vinden. Na een avondmaaltijd in een pizzeria
in Weener is het nog een klein stukje tot Leer,
waar we nabij het station een prima hotel vinden.
De fietsen krijgen een plaatsje in de overdekte
fietsenstalling in de tuin. Ma kan haar fiets
plus een deel van haar bagage achterlaten tot
zondag, om maandag weer terug te fietsen naar
Drenthe.
 Zaterdag 9 juni
Trein: Leer - Bremen - Hamburg - Elmshorn -
Westerland (Sylt)
Via Bremen,
Hamburg en Elmshorn bereiken we in de namiddag
het Waddeneiland Sylt, waar we via de VVV een
kamer boeken in het centrum van Westerland. Deze
drukke badplaats blijkt een erg commerciële
bedoening, het strand is alleen tegen betaling
toegankelijk. Niet ver buiten het centrum vinden
we echter een 'onbewaakte' toegang tot het strand.
Zondag 10
juni, 111 km
Westerland-List-veerpont Havneby, Rømø (DK)-
(Vestkystruten) -Ribe-Gredstedbro-Esbjerg-Hjerting-Sjælborg
Op het station
huren we een fiets, zodat moeders nog een stukje
mee kan fietsen tot List, waar ik de ferry naar
het Deense waddeiland Rømø pak. Na een fraaie
fietsroute door de duinen keert moeders bij List
weer terug naar Westerland, om weer op de trein
naar Leer te stappen. Zodra de boot op Rømø
aankomt maakt het fraaie zonnige weer plaats voor
hevige onweersbuien. Tussen de buien fiets ik via
een weinig indrukwekkende route over het eiland
en via een 10 km lange winderige dam kom ik op
fietsroute nr 1, dat deel uitmaakt van de nieuwe
bewegwijzerde fietsroute om de Noordzee. Het pad
is vrij slecht, veel mul grind en geregeld slipt
mijn 20" voorwiel weg. Al gauw laat ook de
bewegwijzering me in de steek en beland ik op de
provinciale weg naar Ribe. Vanuit dit fraaie
stadje kom ik uiteindelijk via route 10 en 11
weer op de Noordzeeroute in Esbjerg. De buien
zijn gelukkig weer weggetrokken en in de avondzon
zet ik mijn tent op op een camping nabij Sjælborg.
Maandag 11
juni, 129 km
Sjælborg-Oksbøl-Blåbjerg-Nymindegab-Hvide
Sande-Husby Klitplantage
Ik vervolg route 1,
die gelukkig nu over kleine goed geasfalteerde
weggetjes gaat door een glooiend landschap. De
bieb in het kleine plaatsje Oksbøl beschikt over
een snelle internetverbinding waar ik mijn e-mail
kan checken. Via een geaccidenteerde route over
de beboste en 64 meter hoge Blåbjerg gaat route
1 door een duinlandschap op een smalle landengte.
Het fietspad is over het algemeen prima, alleen
de passages door de vele vakantienederzettingen
gaan over mulle grindpaden die mijn ligfiets
minder goed verteert. Fietsen over de kaarsrechte
provinciale weg blijkt geen alternatief. Hier heb
je niet alleen last van het drukke verkeer maar
ben je ook minder beschut tegen de forse (tegen)wind.
Na wat vragen bij een winkeltje vind ik nabij
Husby een zgn. Lejrplads, een kampeerveldje aan
de rand van een bos.
 
Fietsroute
nr. 1
Dinsdag 12
juni, 130 km
Sønder Nissum-Torsminde-Trans-Ferring-Strande-Harboør-Thyborøn
(veerpont)-Agger-Ørum-Skyum-Vilsund Vest-Sundby
(Mors)-Flade-Sejerslev
Na passeren van
het Nissum Fjord verandert het wat monotone
duinlandschap en wordt meer open van karakter.
Het glooiende, weidse kustlandschap doet denken
aan het zuiden van Engeland. Op de lange,
kaarsrechte en winderige dijk naar Agger passeer
ik een grote groep scholieren die tegen de harde
wind in naar huis fietsen. Alleen de
allersterkste fietsers zie ik nog even verwoede
pogingen doen mij bij te benen maar al gauw haakt
de een na de ander af. Het valt me overigens op
dat de ligfiets in deze streken weinig opvalt in
vergelijking met bijvoorbeeld Ierland, waar ik
niet zonder te worden opgemerkt door de dorpjes
kon fietsen. Voorbij Agger verlaat ik de Noordzee-fietsroute
en met de wind nu in de rug steek ik bij Vilsund
de brug over naar het fraaie eiland Mors. Het
smalle weggetje van Sundby naar Flade, dat ik al
eens eerder heb gefietst, vind ik een van de
fraaiste wegen van Jutland. De imposante klifkust
van de Hanklit laat ik deze keer links liggen en
na wat pittig klim- en daalwerk bereik ik een
boerderijcamping te Sejerslev. Na een douche te
hebben genomen ontdek ik dat drie katten mijn
tent in bezit hebben genomen. Wegjagen heeft geen
zin, ze komen telkens terug. Aangezien ik
allergisch ben voor deze beesten doe ik mijn
beklag bij de campingbazin, die ze vervolgens
naar binnen stuurt. Als ik 's avonds in mijn
slaapzak kruip, ontdek ik talloze gaatjes op het
binnententdoek, veroorzaakt door de katten die
blijkbaar mijn tent als klimmuur hebben gebruikt.
 
Hanklit,
Lejrplads
Woensdag 13
juni, 153 km
Sejerslev-veerpont Feggesund-Øsløs-Gøttrup-Bonderup-Brovst-Åbybro-Nørre
Halne-Grindsted-Klokkerholm-Hellum-Thorshøj-Gærum-Frederikshavn
De volgende
ochtend doe ik mijn beklag over de schade die
katten hebben aangericht. "Nee hoor, dat
waren de katten van de buren" en "eigen
schuld, moet je maar niet op een boerderijcamping
kamperen" krijg ik als antwoord. Vreemd,
gisteren waren het nog hun eigen katten.. Als ik
de schade laat zien haalt men de schouders op en
blijkt men opeens geen Duits meer te kunnen
verstaan. Met een blik van 'Rot maar gauw op'
krijg ik mijn paspoort terug en hoef ik het
kampeergeld niet te betalen.
Via een pontje
verlaat ik weer het eiland Mors en fiets ik met
forse wind mee oostwaarts door een ietwat saai,
glooiend Noord-Jutlandse landschap. De
plaatselijke fietsroutes die ik tegenkom, blijken
vaak onverhard dermate lastige grindpaden, dat ik
ze maar links laat liggen en over kleine
geasfalteerde weggetjes mijn eigen route
uitstippel. In Frederikshavn koop ik bij de Stena
Line terminal een kaartje voor de veerboot naar
Oslo, de volgende ochtend zal vertrekken. De
prijs is met 100 Dkr (13 euro, oftewel 30 piek)
nog lager dan verwacht. Een vergelijkbare ticket
met de concurrent (Color Line) zou minstens het
drievoudige hebben bedragen.
Even buiten het
centrum kampeer ik weer op een "Lejrplads",
een open plek in het bos compleet met
picknicktafel, kampvuurplaats en een tweetal
schuilhutten om te overnachten en direct gelegen
aan de fietsroute 5.
|
