| Donderdag 13 mei, Hurricane-Zion
(68 km) Na een stop in een met scherpe doornen
bezaaide wegberm rijdt Luddo prompt lek en blijkt ook dat
in mijn banden een fiks aantal doornen in de banden te
steken. Ik kan met een lang-zaam leeglopende voorband nog
een tijdje doorrijden tot aan de camping in Springdale,
vlakbij de ingang van Zion National park. Hier slaan we de
tenten op en maken een fikse wandeling naar Angels
Landing, een uitzichtspunt dat 500 meter boven de nauwe
canyon van de Virgin river is gelegen. Het pad erheen is
spectaculair. Het laatste stuk is met stalen kettingen
gezekerd en voert over een smalle rotsrichel, wat
bijzonder lastig gaat op mijn Teva's.
Vrijdag 14 mei, Zion-Panguitch (126 km)
Het is hier in de smalle canyon een stuk frisser dan
in de woestijn en waarschijnlijk heb ik kou gevat op
Angels Landing. Ik voel me niet lekker en blijf wat
langer dan gewoonlijk in mijn tent liggen totdat de
eerste zonnestralen de canyon opwarmen. Luddo is tegen de
gewoonte in als eerste op, denkende dat ik al lang de
tent aan het inpakken ben. Het lawaai is echter afkomstig
van de buren die hun tent aan het afbreken zijn. ;-)
Via een fraaie klim met haarspeldbochten klimmen we de
canyon uit. Vervolgens gaat de weg door een tunnel die
verboden is voor fietsers. Gelukkig hoeven we niet al te
lang op een pickuptruck te wachten waarmee we een lift
door de tunnel kunnen krijgen. Aan de andere kant van de
tunnel heeft het park een heel ander karakter. Door
erosie zijn fraaie patronen uitgesleten in de
fascinerende pastelkleurige zandsteenrotsen.
Nadat we het park achter ons hebben gelaten gaat de
route noordwaarts over highway 89. Het landschap is
totaal anders dan de onherbergzame woestijnen waar we tot
dan toe hebben gefietst. Tot Long valley junction klimt
de weg door een groene vallei van afwisselend naaldbossen
en weilanden, met hier en daar een dorpje.
Vanwege mijn verslechterde conditie stomen we niet
meteen door naar Bryce canyon maar besluiten we af te
dalen naar Panguitch. De uitstekende Hitch-n-post
campground ken ik nog van mijn vorige trektocht en we
verheugen ons al op de all-you-can-eat maaltijd tegenover
de camping. Helaas blijkt deze eettent reeds te zijn
opgedoekt en zoeken we een druk bezocht BBQ eetcafé op.
Wat druk is, is meestal goed, maar door de drukte laat de
bediening echter te wensen over en moeten we lang wachten
op onze maaltijd. Luddo's steak is OK, maar van de enorme
vleesberg die ik krijg voorgeschoteld zouden de honden
nog geen brood lusten. Door alle drukte is men helemaal
vergeten mijn bestelling in de rekening op te nemen. We
waarderen deze service en laten als dank een vette fooi
van 1 dollar achter.
vervolg:Bryce
Canyon- Grand Canyon >>
|
